Uimhir 49 de 2001

AN tACHT UM EISEACHADADH (COINBHINSIÚIN AN AONTAIS EORPAIGH), 2001

[An tiontú oifigiúil]

RIAR NA nALT

CUID 1

Réamhráiteach agus Ginearálta

CUID 2

Coinbhinsiún I995

CUID 3

Coinbhinsiún 1996

CUID 4

Forálacha Ilghnéitheacha

SCEIDEAL 1

Cuid A

An téacs, i mBéarla, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le Nósanna Imeachta Simplithe i ndáil le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 10 Márta 1995

Cuid B

An téacs, i nGaeilge, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le Nósanna Imeachta Simplithe i ndáil le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 10 Márta 1995

SCEIDEAL 2

Cuid A

An téacs, i mBéarla, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 27 Meán Fómhair 1996

Cuid B

An téacs, i nGaeilge, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 27 Meán Fómhair 1996

Uimhir 49 de 2001

AN tACHT UM EISEACHADADH (COINBHINSIÚIN AN AONTAIS EORPAIGH), 2001

[An tiontú oifigiúil]

ACHT DO THABHAIRT ÉIFEACHT DON CHOINBHINSIÚN MAIDIR LE NÓSANNA IMEACHTA SIMPLITHE I nDÁIL LE hEISEACHADADH IDIR BALLSTÁIT AN AONTAIS EORPAIGH ARNA THARRAINGT SUAS AR BHONN AIRTEAGAL K.3 DEN CHONRADH AR AN AONTAS EORPACH LE GNÍOMH NA COMHAIRLE A RINNEADH SA BHRUISÉIL AN 10 MÁRTA, 1995; DO THABHAIRT ÉIFEACHT DON CHOINBHINSIÚN MAIDIR LE hEISEACHADADH IDIR BALLSTÁIT AN AONTAIS EORPAIGH ARNA THARRAINGT SUAS AR BHONN AN AIRTEAGAIL SIN K.3 LE GNÍOMH NA COMHAIRLE A RINNEADH SA BHRUISÉIL AN 27 MEÁN FÓMHAIR, 1996; AGUS CHUN NA gCRÍOCH SIN AGUS CHUN CRÍOCHA EILE DO LEASÚ AN ACHTA UM EISEACHADADH, 1965; AGUS DO DHÉANAMH SOCRÚ I dTAOBH NITHE A BHAINEANN LEIS AN MÉID SIN. [19 Nollaig, 2001]

ACHTAÍTEAR AG AN OIREACHTAS MAR A LEANAS:

CUID 1

Réamhráiteach agus Ginearálta

1. —(1) Féadfar an tAcht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001, a ghairm den Acht seo.

(2)  Féadfar na hAchtanna um Eiseachadadh, 1965 go 2001, a ghairm de na hAchtanna um Eiseachadadh, 1965 go 1994, agus den Acht seo le chéile agus forléireofar le chéile iad mar aon Acht amháin.

(3)  Tiocfaidh an tAcht seo i ngníomh cibé lá nó laethanta a cheapfaidh an tAire le hordú nó le horduithe i gcoitinne nó faoi threoir aon chríche nó forála áirithe, agus féadfar laethanta éagsúla a cheapadh amhlaidh chun críoch éagsúil nó le haghaidh forálacha éagsúla.

2. —(1) San Acht seo—

ciallaíonn “Acht 1987” an tAcht um Eiseachadadh (An Coinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur), 1987;

ciallaíonn “Acht 1994” an tAcht um Eiseachadadh (Leasú), 1994;

ciallaíonn “Coinbhinsiún 1995” an Coinbhinsiún maidir le nósanna imeachta simplithe i ndáil le heiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach le Gníomh na Comhairle a rinneadh sa Bhruiséil an 10 Márta, 1995¹ , a bhfuil an téacs de—

(a)  sa Bhéarla, leagtha amach i gCuid A de Sceideal 1 a ghabhann leis an Acht seo, agus

(b)  sa Ghaeilge, leagtha amach i gCuid B den Sceideal sin;

ciallaíonn “Coinbhinsiún 1996” an Coinbhinsiún maidir le heiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh arna tharraingt suas ar bhonn an Airteagail sin K.3, le Gníomh na Comhairle a rinneadh sa Bhruiséil an 27 Meán Fómhair, 1996² , a bhfuil an téacs de—

(a)  sa Bhéarla, leagtha amach i gCuid A de Sceideal 2 a ghabhann leis an Acht seo, agus

(b)  sa Ghaeilge, leagtha amach i gCuid B den Sceideal sin;

ciallaíonn “Príomh-Acht” an tAcht um Eiseachadadh, 1965.

(2)  Ach amháin mar a bhforáiltear a mhalairt, tá feidhm ag na leasuithe a dhéantar leis an Acht seo i ndáil le cion cibé acu is roimh an Acht seo a rith nó dá éis a rinneadh nó a líomhnaítear a rinneadh é, seachas cion a rinne duine nó a líomhnaítear a rinne duine roimh thosach feidhme alt 13 den Acht seo, ar duine é nó í ar bhreithnigh cúirt ina chás nó ina cás gur chion ioncaim an cion.

CUID 2

Coinbhinsiún I995

3. —Leasaítear leis seo alt 3 den Phríomh-Acht tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(1A) Chun críocha na leasuithe ar an Acht seo a dhéantar le Cuid 2 den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001, ciallaíonn “tír Choinbhinsiúin” tír arna hainmniú faoi alt 4(1) den Acht sin.”.

4. —(1) Féadfaidh an tAire Gnóthaí Eachtracha tír a mbeidh Coinbhinsiún 1995 glactha aici a ainmniú le hordú.

(2)  Féadfaidh an tAire Gnóthaí Eachtracha, le hordú, ordú faoin alt seo, lena n-áirítear ordú faoin bhfo-alt seo, a leasú nó a chúlghairm.

(3)  Leagfar ordú faoin alt seo faoi bhráid gach Tí den Oireachtas a luaithe is féidir tar éis a dhéanta.

5. —Leasaítear leis seo alt 27 den Phríomh-Acht trí na fo-ailt seo a leanas a chur isteach:

“(2A) San iarraidh chun duine a ghabháil go sealadach, arna déanamh thar ceann tíre iarrthaí ar tír Choinbhinsiúin í—

(a)  luafar go bhfuil ceann de na doiciméid a luaitear i mír (a) d'alt 25(1) ar fáil maidir leis an duine sin,

(b)  beidh ag gabháil léi ráiteas maidir leis na cionta lena mbaineann an iarraidh, agus sonrófar sa ráiteas sin cineál agus tuairisc na gcionta a bheidh i gceist faoi dhlí na tíre iarrthaí,

(c)  sonrófar na himthosca ina ndearnadh na cionta nó ina líomhnaítear go ndearnadh iad, lena n-áirítear am agus áit a ndéanta nó a ndéanta líomhnaithe agus a mhéid a bhí, nó a líomhnaítear a bhí, an duine lena mbaineann an iarraidh páirteach i ndéanamh nó i ndéanamh líomhnaithe na gcionta, agus

(d)  sonrófar na pionóis a dhlífí a chur ar an duine sin dá gciontófaí é sna cionta lena mbaineann nó, i gcás inar ciontaíodh é sna cionta sin, na pionóis a forchuireadh nó, i gcás inar ciontaíodh é sna cionta sin ach nach bhfuil pianbhreith curtha air fós, na pionóis a dhlífear a chur air,

dá ngairtear ‘faisnéis arna tabhairt faoi fho-alt (2A)’ anseo ina dhiaidh seo san alt seo.

(2B) Déanfaidh comhalta den Gharda Síochána, nach ísle céim ná cigire, an fhaisnéis arna tabhairt faoi fho-alt (2A) a sholáthar do dhuine a ghabhfar go sealadach de bhun barántais arna eisiúint ar scór iarrata a bhfuil feidhm ag fo-alt (2A) maidir léi, agus cuirfidh sé in iúl dó gurb é a cheart toiliú go dtabharfar suas é faoi alt 29A(1) (arna chur isteach le halt 6(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001) agus fiafróidh sé de an mian leis toiliú amhlaidh.”.

6. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  tríd an alt seo a leanas a chur in ionad alt 14:

“14.—Ní dheonófar eiseachadadh i gcás inar saoránach d'Éirinn duine a éilítear, mura bhforáiltear a mhalairt leis na forálacha iomchuí um eiseachadadh nó leis an Acht seo.”,

agus

(b)  tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“29A.—(1) I gcás ina dtabharfar duine os comhair na hArd-Chúirte—

(a)  faoi alt 26, de bhun iarrata ó thír Choinbhinsiúin chun é a eiseachadadh, nó

(b)  faoi alt 27, de bhun iarrata ó thír Choinbhinsiúin chun é a ghabháil go sealadach,

féadfaidh sé toiliú go dtabharfaí suas é don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann.

(2) D'ainneoin alt 29, i gcás ina dtabharfar duine os comhair na hArd-Chúirte faoi alt 27, de bhun iarrata ó thír Coinbhinsiúin, a bhfuil feidhm ag an gCuid seo maidir léi, chun an duine sin a ghabháil go sealadach, agus gur deimhin leis an gcúirt—

(a)  go ndearnadh fo-alt (2A) den alt sin 27 (arna chur isteach le halt 5 den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001) a chomhlíonadh,

(b)  go mbeartaítear go ndéanfaidh an tír Choinbhinsiúin iarraidh, nó go ndéanfar iarraidh thar a ceann, chun an duine a eiseachadadh, mura dtoilíonn sé go dtabharfar suas é,

(c)  go dtoilíonn an duine go saorálach go dtabharfar suas é don tír Choinbhinsiúin agus gurb eol dó cad iad na hiarmhairtí a bhaineann lena thoiliú amhlaidh,

(d)  nach dtoirmisctear leis an gCuid seo, ná leis na forálacha iomchuí um eiseachadadh, eiseachadadh an duine a éilítear,

(e)  i gcás inar saoránach d'Éirinn an duine a éilítear, go dtoilíonn an tAire leis an duine a thabhairt suas don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann,

déanfaidh an Chúirt ordú ag cimiú an duine sin chuig príosún (nó, mura bhfuil sé os cionn 21 bhliain d'aois, chuig foras athchuir) le feitheamh ansin ar ordú an Aire chun é a eiseachadadh.

(3)  D'ainneoin alt 29, i gcás ina dtabharfar duine os comhair na hArd-Chúirte faoi alt 26, de bhun iarrata ó thír Coinbhinsiúin chun an duine sin a eiseachadadh, agus gur deimhin leis an gcúirt—

(a)  go bhfuiltear tar éis eiseachadadh an duine sin a iarraidh go cuí,

(b)  go bhfuil feidhm ag an gCuid seo i ndáil leis an tír Choinbhinsiúin sin,

(c)  nach dtoirmisctear leis an gCuid seo, ná leis na forálacha iomchuí um eiseachadadh, eiseachadadh an duine a éilítear,

(d)  go bhfuiltear tar éis na doiciméid is gá mar thaca le hiarraidh ar eiseachadadh faoi alt 25 a thabhairt ar aird,

(e)  go dtoilíonn an duine go saorálach go dtabharfar suas é don tír Choinbhinsiúin agus gurb eol dó cad iad na hiarmhairtí a bhaineann lena thoiliú amhlaidh,

(f)  i gcás inar saoránach d'Éirinn an duine a éilítear, go dtoilíonn an tAire leis an duine a thabhairt suas don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann,

déanfaidh an Chúirt ordú ag cimiú an duine sin chuig príosún (nó, mura bhfuil sé os cionn 21 bhliain d'aois, chuig foras athchuir) le feitheamh ansin ar ordú an Aire chun é a eiseachadadh.

(4)  I gcás ina dtoilíonn duine go dtabharfar suas é faoi fho-alt (1) taifeadfaidh an Ard-Chúirt i scríbhinn gur tugadh an toiliú sin agus cuirfidh sí faoi deara go gcuirfear cóip de ar aghaidh láithreach chuig an Aire.

(5) (a)  Má dhéanann duine a ghabhfar faoi alt 27 a thoiliú a thabhairt, faoi fho-alt (1), go dtabharfar suas é don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann, cuirfidh an tAire an méid sin in iúl don tír sin tráth nach déanaí ná 10 lá tar éis an duine a ghabháil amhlaidh.

(b)  I gcás nach ndéanann duine a ghabhfar faoi alt 27 a thoiliú a thabhairt, faoin bhfo-alt sin, go dtabharfar suas é don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann, cuirfidh an tAire an méid sin in iúl don tír sin tráth nach déanaí ná 10 lá tar éis an duine a ghabháil amhlaidh.

(6)  Féadfaidh duine, a thoiligh faoi fho-alt (1) go dtabharfaí suas é don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann, a thoiliú a tharraingt siar aon tráth dá éis sin ach sin sula ndéanfaidh an tAire ordú faoi alt 33 agus, má tharraingíonn sé siar a thoiliú, ní dhéanfar an tréimhse idir an toiliú sin a thabhairt os comhair na hArd-Chúirte agus tarraingt siar an toilithe sin aige a chur san áireamh d'fhonn an tréimhse 18 lá a shonraítear in alt 27(7) a ríomh.

(7)  I gcás ina ndéanann duine, a bhfuil ordú cimithe déanta ag an Ard-Chúirt ina leith faoi fho-alt (2), a thoiliú go dtabharfar suas é don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann a tharraingt siar, déanfar, a luaithe is féidir tar éis iarraidh chun é a eiseachadadh a bheith faighte ag an Aire ón tír Choinbhinsiúin sin, é a thabhairt os comhair na hArd-Chúirte agus déanfaidh an chúirt an t-ordú cimithe sin a dhaingniú ar choinníoll, i ndáil leis an iarraidh sin, gur comhlíonadh an tAcht seo.

(8)  Beidh feidhm ag fo-alt (2) d'alt 29 (arna chur isteach le halt 9 d'Acht 1994) agus ag fo-ailt (4) agus (6) den alt sin chun críocha an ailt seo, faoi réir an mhodhnaithe go ndéanfar tagairtí, i bhfo-alt (4), d'fho-alt (1) a fhorléiriú mar thagairtí d'fho-alt (2) nó (3) den alt seo.”.

7. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  tríd an bhfomhír seo a leanas a chur in ionad fhomhír (i) in alt 20(1)(a):

“(i)  faoi réir alt 20A (arna chur isteach le halt 7(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001), le toiliú an Aire, nó”,

agus

(b)  tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“20A.—(1) Más rud é, maidir le duine a bhfuil a eiseachadadh á lorg ag tír Choinbhinsiúin, go dtoileoidh sé—

(a)  faoi alt 29A, go dtabharfar suas é don tír sin, agus

(b)  go saorálach os comhair na hArd-Chúirte, leis an Aire do thabhairt a thoilithe faoi alt 20(1)(a)(i), agus gurb eol dó cad iad na hiarmhairtí a bhaineann leis má dhéanann an tAire amhlaidh,

féadfaidh an tAire a thoiliú a thabhairt faoin alt sin 20(1)(a)(i).

(2)  Féadfaidh duine a thoiligh, de réir fho-alt (1), leis an Aire do thabhairt a thoilithe faoi alt 20(1)(a)(i), an toiliú sin a tharraingt siar aon tráth dá éis sin ach sin sula dtabharfaidh an tAire an toiliú sin, agus má tharraingíonn an duine siar a thoiliú amhlaidh ní thabharfaidh an tAire a thoiliú faoi alt 20(1)(a)(i).

(3)  Ní thabharfaidh an tAire a thoiliú faoi alt 20(1)(a)(i) de réir an ailt seo ar lá atá roimh an lá ar a ndéanfaidh sé ordú faoi alt 33 i leith an duine lena mbaineann.”.

8. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“33A.—(1) I gcás ina ndéanfaidh an Ard-Chúirt ordú faoi alt 29A (arna chur isteach le halt 6(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001) i ndáil le duine a bhfuil a thabhairt suas á lorg ag tír Choinbhinsiúin, déanfaidh an tAire, tráth nach déanaí ná 20 lá tar éis don duine sin a thoiliú a thabhairt os comhair na Cúirte sin go dtabharfaí suas é don tír sin, fógra á rá sin a thabhairt i scríbhinn don tír Choinbhinsiúin.

(2)  Faoi réir fho-alt (3), déanfaidh an tAire ordú faoi alt 33 i leith duine a mbeidh feidhm ag fo-alt (1) maidir leis tráth nach déanaí ná 20 lá tar éis fógra a thabhairt don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann faoin bhfo-alt sin (1).

(3)  Más rud é, ar chúiseanna nach bhfuil neart ag an Aire orthu, nach féidir leis an Aire fo-alt (2) a chomhlíonadh, cuirfidh sé é sin in iúl don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann agus déanfaidh sé ordú faoin alt sin 33 ar cibé lá ar a gcomhaontóidh an tAire agus an tír sin.

(4)  I gcás ina ndéanfar lá chun ordú a dhéanamh faoi alt 33 a chomhaontú de réir fho-alt (3), déanfar an duine a bhfuil a thabhairt suas á lorg a thabhairt suas don tír Choinbhinsiúin lena mbaineann tráth nach déanaí ná 20 lá tar éis an lae sin agus, mura ndéanfar an tabhairt suas roimh dheireadh na tréimhse 20 lá sin, déanfar an duine a scaoileadh saor.

(5)  Ní bheidh feidhm ag fo-ailt (1), (2), (3) agus (4) i gcás ina mbeartóidh an tAire tabhairt suas duine a éilítear de réir alt 32 a chur siar.”.

CUID 3

Coinbhinsiún 1996

9. —Leasaítear leis seo alt 3 den Phríomh-Acht tríd na fo-ailt seo a leanas a chur isteach:

“(1B) Chun críocha na leasuithe a dhéantar ar an Acht seo le Cuid 3 den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001, ciallaíonn tír Choinbhinsiúin’ tír arna hainmniú faoi alt 10(1) den Acht sin.

(1C) Chun críocha an Achta seo agus Choinbhinsiún 1996, is é an tAire an tÚdarás Lárnach sa Stát.”.

10. —(1) Féadfaidh an tAire Gnóthaí Eachtracha, le hordú, tír a bhfuil Coinbhinsiún 1996 glactha aici a ainmniú.

(2)  Féadfaidh an tAire Gnóthaí Eachtracha, le hordú, ordú faoin alt seo, lena n-áirítear ordú faoin bhfo-alt seo, a leasú nó a chúlghairm.

(3)  Leagfar ordú faoin alt seo faoi bhráid gach Tí den Oireachtas a luaithe is féidir tar éis a dhéanta.

11. —Leasaítear leis seo alt 10 den Phríomh-Acht—

(a)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(1A) Faoi réir fho-alt (2A) ní dheonófar eiseachadadh do thír iarrthach ar tír Choinbhinsiúin í ach amháin i leith ciona atá inphionóis—

(a)  faoi dhlíthe na tíre sin, le príosúnacht nó le coinneáil ar feadh uastréimhse bliana ar a laghad nó le pionós is déine ná sin, agus

(b)  faoi dhlíthe an Stáit, le príosúnacht nó le coinneáil ar feadh uastréimhse 6 mhí ar a laghad nó le pionós is déine ná sin,

agus a ndearnadh ina leith, má rinneadh ciontú agus má tugadh pianbhreith sa tír iarrthach, príosúnacht ar feadh 4 mhí ar a laghad nó pionós is déine ná sin a ghearradh.”,

(b)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(2A) Má dhéanann tír Choinbhinsiúin iarraidh ar eiseachadadh—

(a)  i leith ciona lena mbaineann fo-alt (1A), agus

(b)  i leith ciona atá inphionóis faoi dhlíthe na tíre sin agus an Stáit a bhfuil mainneachtain fo-alt (1A) a chomhlíonadh maidir leis,

féadfar, faoi réir na Coda seo, eiseachadadh a dheonú i leith an dara cion a luaitear, ach i gcás ina ndiúltófar eiseachadadh i leith an chéad chiona a luaitear, diúltófar é freisin i leith an dara cion a luaitear.”,

(c)  tríd an méid seo a leanas a chur in ionad fho-alt (3):

“(3) San alt seo ciallaíonn ‘cion atá inphionóis faoi dhlíthe an Stáit’—

(a)  gníomh, ar cion a bheadh ann dá ndéanfaí sa Stát é ar an lá a dhéantar an iarraidh ar eiseachadadh, nó

(b)  i gcás ciona faoi dhlí tíre iarrthaí arb é atá ann aon ghníomh amháin nó níos mó a dhéanamh, lena n-áirítear aon ghníomh arna dhéanamh sa Stát (dá ngairtear an gníomh lena mbaineann’ sa mhír seo), an gníomh nó na gníomhartha sin, ar gníomhartha iad ar cion a bheadh iontu dá ndéanfaí sa Stát iad ar an lá a rinneadh an gníomh lena mbaineann nó a líomhnaítear a rinneadh an gníomh sin,

agus forléireofar focail ghaolmhara dá réir sin.”,

agus

(d)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(4) San alt seo ciallaíonn ‘cion atá inphionóis faoi dhlíthe na tíre iarrthaí’ cion atá inphionóis faoi dhlíthe na tíre iarrthaí—

(a)  ar an lá a rinneadh an cion nó a líomhnaítear a rinneadh an cion, agus

(b)  ar an lá a dhéanfar an iarraidh ar eiseachadadh,

agus forléireofar focail ghaolmhara dá réir sin.”.

12. —Leasaítear leis seo alt 3 d'Acht 1987 tríd an mír seo a leanas a chur isteach i bhfo-alt (2):

“(aa) críocha Chuid II d'Acht 1965 i ndáil le haon iarraidh go dtabharfaí suas duine, is iarraidh arna déanamh, tar éis an tAcht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001 a rith, ag aon tír—

(i)  a mbeidh Coinbhinsiún 1996 glactha aici, agus

(ii)  ar tír í a bhfuil feidhm ag an gCuid sin II maidir léi.”.

13. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  tríd an míniú seo a leanas a chur in ionad an mhínithe ar “cion ioncaim” (arna chur isteach le halt 3(a) d'Acht 1994) in alt 3(1):

“ciallaíonn ‘cion ioncaim’, maidir le haon tír nó áit lasmuigh den Stát, cion i ndáil le cánacha, dleachtanna, custaim nó rialú malairte, ach ní fholaíonn sé cion ina ndéantar forneart a úsáid nó a bhagairt, ná mionnú éithigh ná brionnú doiciméid a eisíodh faoi údarás reachtúil ná cion a líomhnaítear é a bheith déanta ag oifigeach ioncaim de chuid na tíre nó na háite sin ina cháil mar oifigeach den sórt sin ná cion a thagann faoi réim Airteagal 3 de Cho inbhinsiún na Náisiún Aontaithe i gcoinne Gáinneáil Aindleathach Drugaí Támhshuanacha agus Substaintí Síceatrópacha arna dhéanamh i Vín an 20ú lá de Nollaig, 1988;”,

(b)  tríd an alt seo a leanas a chur in ionad alt 13:

“13.—Ní dheonófar eiseachadadh i leith cionta ioncaim mura bhforáiltear a mhalairt leis na forálacha iomchuí um eiseachadadh.”,

(c)  i bhfo-alt (2) d'alt 44—

(i)  trí “nó” a scriosadh i mír (b), agus

(ii)  trí mhír (c) a scriosadh,

agus

(d)  trí fhomhír (iii) i bhfo-alt (2)(a) d'alt 50 a scriosadh.

14. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“18A.—(1) Ní dheonófar eiseachadadh más rud é, maidir leis an duine a éilítear, go mbeidh maithiúnas deonaithe dó faoi Airteagal 13.6 den Bhunreacht i leith ciona arb é atá ann gníomh arb éard é go hiomlán nó go páirteach an cion faoi dhlí na tíre iarrthaí a bhfuil eiseachadadh á lorg ina leith.

(2)  Ní dheonófar eiseachadadh má bhíonn an duine a éilítear tar éis teacht, de réir dhlí na tíre iarrthaí, chun bheith díolmhaithe, de bhua aon ilphardúin nó aon mhaithiúnais, ó ionchúiseamh nó ó phionós i leith an chiona lena mbaineann.

(3)  Ní dheonófar eiseachadadh má bhíonn an duine a éilítear tar éis teacht, de bhua aon Achta den Oireachtas, chun bheith díolmhaithe ó ionchúiseamh nó ó phionós i leith aon chiona arb é atá ann gníomh arb éard é go hiomlán nó go páirteach an cion faoi dhlí na tíre iarrthaí a bhfuil eiseachadadh á lorg ina leith.”.

15. —Leasaítear leis seo alt 20 den Phríomh-Acht—

(a)  trí “Faoi réir fho-alt (1A) (arna chur isteach le halt 15(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001), ní dheonófar eiseachadadh mura bhforáiltear le dlí na tíre iarrthaí nó leis an gcomhaontú um eiseachadadh-” a chur in ionad “Ní dheonófar eiseachadadh mura bhforáiltear le dlí na tíre iarrthaí nó leis an gcomhaontú um eiseachadadh-” i bhfo-alt (1), agus

(b)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(1A) Ní dhiúltófar duine a éilítear a eiseachadadh go dtí tír Choinbhinsiúin ar na forais, agus ar na forais amháin, go bhfuil ar intinn—

(a) imeachtaí a shaothrú ina choinne sa tír sin i leith ciona a líomhnaítear a rinne sé roimh é a thabhairt suas (seachas cion lena mbaineann an iarraidh ar eiseachadadh) ar choinníoll—

(i)  nach ndlífear, ar é a chiontú, téarma príosúnachta nó coinneála a chur air, nó

(ii)  in imthosca ina ndlífear, ar é a chiontú, téarma príosúnachta nó coinneála a chur air mar aon le cibé pionós eile nach bhfuil srianadh ar a shaoirse phearsanta i gceist ann, gur deimhin leis an Ard-Chúirt nach bhforchuirfear ach an pionós eile sin amháin dá gciontófaí é sa chion lena mbaineann,

(b)  pionós (seachas pionós arb é atá ann srianadh ar a shaoirse phearsanta), lena n-áirítear pionós airgeadais, a fhorchur sa tír Choinbhinsiúin lena mbaineann i leith ciona—

(i)  inar ciontaíodh an duine a éilítear,

(ii)  a rinneadh roimh é a thabhairt suas, agus

(iii)  nach cion é lena mbaineann an iarraidh,

d'ainneoin go bhféadfar, má mhainníonn nó má dhiúltaíonn an duine sin an pionós lena mbaineann a íoc (nó, i gcás pionóis nach pionós airgeadais é, má mhainníonn nó má dhiúltaíonn sé aon bheart a dhéanamh nó aon cheanglais a chomhlíonadh arb iad an pionós iad), é a choinneáil nó a shaoirse phearsanta a bhaint de ar dhóigh eile faoi dhlí na tíre Coinbhinsiúin sin, nó

(c)  imeachtaí a shaothrú ina choinne nó é a choinneáil sa tír Choinbhinsiúin lena mbaineann chun pianbhreith nó ordú coinneála a fhorghníomhú i leith ciona—

(i)  inar ciontaíodh an duine a éilítear,

(ii)  a rinneadh roimh é a thabhairt suas, agus

(iii)  nach cion é lena mbaineann an iarraidh,

nó a shaoirse phearsanta a shrianadh ar dhóigh eile de dhroim é a bheith ciontaithe sa chion sin, ar choinníoll—

(I) go dtoilíonn sé, tar éis é a thabhairt suas, leis an bhforghníomhú sin nó leis an srianadh sin ar a shaoirse phearsanta agus, i gcás saoránaigh d'Éirinn, go dtoilíonn an tAire amhlaidh freisin, agus

(II) faoi dhlí na tíre Coinbhinsiúin, go dtabharfar an toiliú sin os comhair an údaráis bhreithiúnaigh inniúil sa tír sin agus go dtaifeadfar é de réir dhlí na tíre sin.”.

16. —Leasaítear leis seo alt 39 den Phríomh-Acht—

(a)  trí “Faoi réir fho-alt (2A) (arna chur isteach le halt 16(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001), ní shaothrófar imeachtaí i gcoinne duine lena mbaineann an t-alt seo, ná ní thabharfar pianbhreith air ná ní phríosúnófar é, ná ní shrianfar ar dhóigh eile é ina shaoirse phearsanta, mar gheall ar aon chion a rinneadh roimh é a thabhairt suas seachas an cion ar mar gheall air a tugadh suas é, ach amháin sna cásanna seo a leanas-” a chur in ionad “Ní shaothrófar imeachtaí ina choinne, ná ní thabharfar pianbhreith air ná ní phríosúnófar é, ná ní shrianfar ar dhóigh eile é ina shaoirse phearsanta, mar gheall ar aon chion a rinneadh roimh é a thabhairt suas seachas an cion ar mar gheall air a tugadh suas é, ach amháin sna cásanna seo a leanas—” i bhfo-alt (2), agus

(b)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(2A) Maidir le duine lena mbaineann an t-alt seo a bheidh tugtha suas don Stát ag tír Choinbhinsiúin de bhun iarrata ón Údarás Lárnach sa Stát ar é a eiseachadadh, féadfar—

(a)  imeachtaí a shaothrú ina choinne i leith ciona a líomhnaítear a rinne sé roimh é a thabhairt suas (seachas an cion sin ar mar gheall air a tugadh suas é) ar choinníoll—

(i)  nach ndlífear, ar é a chiontú, téarma príosúnachta nó coinneála a chur air, nó

(ii)  in imthosca ina ndlífí, ar é a chiontú, téarma príosúnachta nó coinneála a chur air nó cibé pionós nach bhfuil srianadh ar a shaoirse phearsanta i gceist ann, nach bhforchuirfear ach an pionós eile sin amháin dá gciontófaí é sa chion lena mbaineann,

(b)  pionós (seachas pionós arb é atá ann srianadh ar a shaoirse phearsanta), lena n-áirítear pionós airgeadais, a chur air más rud é, ar leith ón alt seo, go bhforáiltear amhlaidh leis an dlí i leith ciona—

(i)  inar ciontaíodh é,

(ii)  a rinneadh roimh é a thabhairt suas,

(iii) nach cion é ar mar gheall air a tugadh suas é, d'ainneoin go bhféadfar, má mhainníonn nó má dhiúltaíonn an duine sin an pionós lena mbaineann a íoc (nó, i gcás pionóis nach pionós airgeadais é, má mhainníonn nó má dhiúltaíonn sé an t-ordú ón gcúirt a d'fhorchuir an pionós a chomhlíonadh), de réir dlí agus ar leith ón alt seo, é a choinneáil nó a shaoirse phearsanta a bhaint de ar dhóigh eile, nó

(c)  imeachtaí a shaothrú ina choinne nó más rud é, ar leith ón alt seo, go bhforáiltear amhlaidh leis an dlí, é a choinneáil chun pianbhreith príosúnachta nó coinneála a fhorghníomhú i leith ciona—

(i)  inar ciontaíodh é,

(ii)  a rinneadh roimh é a thabhairt suas,

(iii)  nach cion é ar mar gheall air a tugadh suas é,

nó más rud é, ar leith ón alt seo, go bhforáiltear amhlaidh leis an dlí, é a shrianadh ar dhóigh eile ina shaoirse phearsanta de dhroim é a bheith ciontaithe sa chion sin, ar choinníoll go dtoilíonn sé leis an bhforghníomhú sin nó leis an srianadh sin ar a shaoirse phearsanta os comhair na hArd-Chúirte, agus taifeadfaidh an Ard-Chúirt, ar bheith deimhin di go dtoilíonn an duine amhlaidh go saorálach agus gurb eol dó cad iad na hiarmhairtí a bhaineann lena thoiliú amhlaidh, an toiliú sin.”.

17. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach in alt 25:

“(2) Chun críocha iarrata ar eiseachadadh ó thír Coinbhinsiúin, measfar doiciméad a bheith ina chóip fhíordheimhnithe má bhíonn sé deimhnithe mar cóip dhílis ag an údarás breithiúnach a d'eisigh an scríbhinn bhunaidh nó ag oifigeach d'Údarás Lárnach na tíre Coinbhinsiúin lena mbaineann, a bheidh údaraithe go cuí sin a dhéanamh.”,

agus déantar leis seo an chuid sin den alt sin 25 atá ar marthain díreach roimh thosach feidhme an ailt seo a ainmniú mar fho-alt (1) d'alt 25,

(b)  tríd an alt seo a leanas a chur in ionad alt 37:

“37.—(1) In imeachtaí lena mbaineann an Chuid seo, déanfar doiciméad a bheidh ina thaca le hiarraidh ar eiseachadadh ó thír iarrthach (seachas tír Choinbhinsiúin) a ghlacadh i bhfianaise gan a thuilleadh cruthúnais má airbheartaíonn sé—

(a)  a bheith sínithe ag breitheamh, ag giúistís nó ag oifigeach de chuid na tíre iarrthaí,

(b)  a bheith deimhnithe trí bheith séalaithe le séala aire stáit, aireachta, roinne stáit nó cibé duine eile a chomhlíonann, sa tír sin, feidhmeanna atá comhionann, nó atá comhchosúil, leis na feidhmeanna a chomhlíonann an tAire faoin Acht seo, de réir mar is cuí, agus tabharfar aird bhreithiúnach ar an séala sin.

(2)  In imeachtaí lena mbaineann an Chuid seo, déanfar, faoi réir fho-alt (3), doiciméad a bheidh ina thaca le hiarraidh ar eiseachadadh ó thír Coinbhinsiúin a ghlacadh i bhfianaise gan a thuilleadh cruthúnais.

(3)  In imeachtaí lena mbaineann an Chuid seo, déanfar doiciméad a airbheartaíonn a bheith deimhnithe—

(a)  ag an údarás breithiúnach i dtír Choinbhinsiúin a d'eisigh an scríbhinn bhunaidh, nó

(b)  ag oifigeach d'Údarás Lárnach tíre den sórt sin a bheidh údaraithe go cuí sin a dhéanamh,

mar chóip dhílis d'ordú ciontaithe agus pianbhreithe nó coinneála is inchurtha i bhfeidhm láithreach nó, de réir mar a bheidh, den bharántas gabhála nó den ordú eile leis an éifeacht chéanna, a eisíodh de réir an nós imeachta atá leagtha síos i ndlí na tíre sin, a ghlacadh i bhfianaise gan a thuilleadh cruthúnais, agus i gcás séala an údaráis bhreithiúnaigh nó an Údaráis Lárnaigh lena mbaineann a bheith greamaithe den doiciméad, tabharfar aird bhreithiúnach ar an séala sin.”.

18. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“23A.—(1) Chun críocha iarrata ar eiseachadadh ó thír Coinbhinsiúin, féadfaidh Údarás Lárnach na tíre Coinbhinsiúin lena mbaineann cóip mhacasamhla de dhoiciméad lena mbaineann mír (a), (b), (c), (d) nó (e) d'alt 25(1) a tharchur chuig an Údarás Lárnach sa Stát trí mheaisín macasamhla a úsáid, ar meaisín é a bhfuil feiste chripteagrafach, a bheidh ag obair agus an tarchur á dhéanamh, feistithe air.

(2)  Áireofar sa chóip mhacasamhla de dhoiciméad a tharchuirfear de réir fho-alt (1)—

(a)  cóip de dheimhniú ó Údarás Lárnach na tíre Coinbhinsiúin lena mbaineann á rá go bhfuil an chóip den doiciméad arna tharchur amhlaidh ag freagairt don scríbhinn bhunaidh,

(b)  tuairisc ar uimhriú leathanach an doiciméid sin, agus

(c)  ráiteas go raibh an fheiste chripteagrafach atá feistithe ar an meaisín macasamhla a úsáideadh chun an chóip mhacasamhla sin a tharchur ag obair agus an tarchur lena mbaineann á dhéanamh.

(3)  Mura deimhin leis an Údarás Lárnach sa Stát go bhfuil an chóip mhacasamhla de dhoiciméad a tarchuireadh chuige de réir fho-alt (1) ag freagairt don doiciméad a n-airbheartaítear gur cóip macasamhla de í, féadfaidh sé a cheangal ar Údarás Lárnach na tíre iarrthaí a chur faoi deara—

(a)  go ndéanfaidh gníomhaire taidhleoireachta de chuid na tíre iarrthaí, atá creidiúnaithe don Stát, nó

(b)  go ndéanfar, ar aon dóigh eile a chomhaontófar idir an tÚdarás Lárnach sa Stát agus Údarás Lárnach na tíre Coinbhinsiúin lena mbaineann,

an scríbhinn bhunaidh nó cóip dhílis di a sholáthar dó laistigh de cibé tréimhse a shonróidh sé.”.

19. —Leasaítear leis seo alt 40 den Phríomh-Acht—

(a)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (1):

“(1) Féadfaidh an tAire, i gcás duine a bheidh á thabhairt ó thír go tír eile ar é a thabhairt suas de bhun comhaontú de chineál comhaontú um eiseachadadh, idirthuras an duine sin tríd an Stát a cheadú—

(a)  faoi réir aon choinníollacha iomchuí um eiseachadadh,

(b)  faoi réir cibé coinníollacha, más ann, is cuí leis an Aire, agus

(c)  in imthosca inar tír Choinbhinsiúin an tír a bhfuil sé á thabhairt chuici, faoi réir fo-alt (1A) (arna chur isteach le halt 19(b) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001) a bheith comhlíonta,

ar iarraidh chuige sin a bheith déanta ag an tír a bhfuil sé á thabhairt chuici.”,

(b)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(1A) I gcás ina ndéanfaidh tír Choinbhinsiúin iarraidh lena mbaineann fo-alt (1), déanfaidh an tÚdarás Lárnach sa tír sin, nó déanfar thar a cheann, an fhaisnéis seo a leanas a sholáthar i scríbhinn don Údarás Lárnach sa Stát, is é sin le rá:

(a)  cibé faisnéis a fhágfaidh go bhféadfaidh an tÚdarás Lárnach sa Stát an duine a aithint,

(b)  cibé acu—

(i)  atá barántas gabhála nó doiciméad eile lena bhfuil an éifeacht chéanna le barántas gabhála faoi dhlí na tíre Coinbhinsiúin, arna eisiúint ag údarás breithiúnach sa tír sin, ar fáil i leith an duine, nó

(ii)  a ciontaíodh an duine sa tír Choinbhinsiúin i gcion ar ina leith a tugadh suas é,

(c) cineál an chiona ar ina leith a tugadh suas an duine, agus tuairisc an chiona sin faoi dhlí na tíre Coinbhinsiúin, agus

(d)  tuairisc ar na himthosca—

(i)  ina ndearnadh an cion, nó

(ii)  ina líomhnaítear a rinneadh an cion, i gcás nár ciontaíodh an duine fós sa chion lena mbaineann,

agus dáta agus áit a dhéanta nó a dhéanta líomhnaithe, de réir mar is cuí.”,

agus

(c)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(2A) (a) Tá feidhm ag an bhfo-alt seo maidir le aerárthach atá tar éis turgbháil ó áit (seachas an Stát) agus a bheidh sceidealta chun tuirlingt in áit (seachas an Stát), agus a bhfuil duine ar bord atá á thabhairt go dtí tír Choinbhinsiúin ar é a thabhairt suas don tír sin de bhun comhaontú de chineál comhaontú um eiseachadadh.

(b)  Má thuirlingíonn aerárthach, a bhfuil feidhm ag an bhfo-alt seo maidir leis, sa Stát ar chúis ar bith, déanfaidh Údarás Lárnach na tíre Coinbhinsiúin dá dtagraítear i mír (a), ar a thuirlingt nó a luaithe is féidir tar éis dó tuirlingt, fo-alt (1A) a chomhlíonadh agus beidh feidhm ag an bhfo-alt sin (1A) faoi réir aon mhodhnuithe is gá.

(c)  Fad a bheidh aerárthach, a bhfuil feidhm ag an bhfo-alt seo maidir leis, sa Stát, measfar duine dá dtagraítear i mír (a) atá ar bord an aerárthaigh sin a bheith ar idirthuras tríd an Stát agus beidh feidhm dá réir sin ag fo-alt (2).”.

CUID 4

Forálacha Ilghnéitheacha

20. —(1) Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  trí “Ard-Chúirt” a chur in ionad “Cúirt Dúiche”, gach áit a bhfuil sé,

(b)  trí “breithimh den Ard-Chúirt” a chur in ionad “breithimh den Chúirt Dúiche a bheidh sannta do Dhúiche Chathrach Bhaile Átha Cliath”, gach áit a bhfuil sé,

(c)  in alt 3, tríd an míniú ar “breitheamh den Chúirt Dúiche a bheidh sannta do Dhúiche Chathrach Bhaile Átha Cliath” (arna chur isteach le halt 3(b) d'Acht 1994 agus arna leasú leis an Acht um Cheartas Coiriúil, 1999) a scriosadh,

(d) in alt 27, tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (6) (arna chur isteach le halt 8(b) d'Acht 1994):

“(6) Aon duine a ghabhfar faoi bharántas arna eisiúint faoin alt seo, déanfar, mura gcealófar an barántas faoi fho-alt (5), é a thabhairt a luaithe is féidir os comhair breithimh den Ard-Chúirt agus déanfaidh an breitheamh an duine sin a athchur i gcoimeád nó faoi bhannaí—

(a)  go dtí go bhfaighidh sé deimhniú ón Aire faoi alt 26(1)(a) (arna chur isteach le halt 7(a) d'Acht 1994) á rá go ndearnadh go cuí an iarraidh ar eiseachadadh, nó

(b)  go dtí go scaoilfear an duine sin saor faoi alt 35 (in imthosca ina ndéanfar an duine a athchur i gcoimeád),

agus, chun na gcríoch sin, beidh ag an mbreitheamh na cumhachtaí céanna maidir le hathchur a bheadh aige dá dtabharfaí an duine sin os a chomhair agus é cúisithe i gcion indíotáilte.”,

(e)  in alt 48, tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (2):

“(2) Más rud é, le linn na tréimhse 15 lá dá dtagraítear i bhfo-alt (1), go ndéanfaidh duine lena mbaineann an fo-alt sin, nó go ndéanfar thar a cheann, iarratas ar ordú habeas corpus, ní sheachadfar é fad a bheidh an t-iarratas ar feitheamh.”,

(f)  in alt 29, tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (5):

“(5) Ní bheidh aon ábhar achomhairc ann chun na Cúirte Uachtaraí i gcoinne ordú ón Ard-Chúirt faoin alt seo, ach amháin ar phonc dlí.”,

agus

(g)  in alt 47, tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (5):

“(5) Ní bheidh aon ábhar achomhairc ann chun na Cúirte Uachtaraí i gcoinne ordú ón Ard-Chúirt faoin alt seo, ach amháin ar phonc dlí.”.

(2)  D'fhonn amhras a sheachaint, folóidh agairtí sa Phríomh-Acht d'fhorálacha um eiseachadadh tagairtí do Choinbhinsiún 1995 agus do Choinbhinsiún 1996.

(3)  Ní oibreoidh na leasuithe a dhéantar le fo-alt (1) chun difear a dhéanamh d'imeachtaí arna dtionscnamh faoi na hAchtanna um Eiseachadadh, 1965 go 1994, roimh thosach feidhme an ailt seo, agus dá réir sin beidh ag an gCúirt Dúiche, tar éis an tosach feidhme sin, an dlínse chéanna i ndáil le haon imeachtaí den sórt sin a bhí aici díreach roimh an tosach feidhme sin.

21. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht tríd an alt seo a leanas a chur in ionad alt 4:

“4.—Gach ordú a dhéanfaidh an Rialtas faoin Acht seo tar éis thosach feidhme an Achta um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001, leagfar é faoi bhráid gach Tí den Oireachtas a luaithe is féidir tar éis a dhéanta agus má dhéanann ceachtar Teach acu sin, laistigh den 21 lá a shuífidh an Teach sin tar éis an t-ordú a leagan faoina bhráid, rún a rith ag neamhniú an ordaithe, beidh an t-ordú ar neamhní dá réir sin ach sin gan dochar do bhailíocht aon ní a rinneadh roimhe sin faoin ordú.”.

22. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht tríd an alt seo a leanas a chur isteach:

“7B.—(1) In imeachtaí faoin Acht seo, féadfar fianaise maidir le haon ní lena mbaineann na himeachtaí sin a thabhairt trí mhionnscríbhinn nó trí ráiteas i scríbhinn a airbheartóidh a bheith mionnaithe—

(a)  ag an teisteoir in áit seachas an Stát, agus

(b)  i láthair duine a bhí údaraithe go cuí faoi dhlí na háite lena mbaineann chun mionnú ráitis den sórt sin ag teisteoir a fhianú,

cibé slí a thuairiscítear ráiteas den sórt sin faoi dhlí na háite sin.

(2)  In imeachtaí dá dtagraítear i bhfo-alt (1), féadfaidh an Ard-Chúirt, má mheasann sí gur gá é ar mhaithe leis an gceartas, a ordú go dtabharfar fianaise béil ar na nithe a bheidh tuairiscithe sa mhionnscríbhinn nó sa ráiteas lena mbaineann agus féadfaidh an chúirt, chun fianaise béil a ghlacadh, na himeachtaí a chur ar atráth go dtí dáta is déanaí.”.

23. —Leasaítear leis seo alt 8 den Phríomh-Acht—

(a)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur isteach:

“(1A) Más rud é, aon tráth tar éis ordú a dhéanamh faoi fho-alt (1), go dtiocfaidh tír chun bheith ina páirtí i gcomhaontú um eiseachadadh lena mbaineann an t-ordú sin, féadfaidh an Rialtas, le hordú, é sin a dhearbhú agus beidh feidhm ag an gCuid seo maidir leis an tír sin ar dháta déanta an dara hordú a luaitear.”,

(b)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (3):

“(3) In ordú a bhaineann le comhaontú um eiseachadadh (seachas ordú faoi fho-alt (1A) (arna chur isteach le halt 23(a) den Acht um Eiseachadadh (Coinbhinsiúin an Aontais Eorpaigh), 2001)), déanfar téarmaí an chomhaontaithe a aithris nó a chorprú agus beidh an t-ordú ina fhianaise go ndearnadh an comhaontú agus ar a théarmaí.

(3A) In ordú faoi fho-alt (1A), déanfar, maidir leis an gcomhaontú um eiseachadadh lena mbaineann, téarmaí aon fhorchoimeádais nó dearbhaithe a bheidh taifeadta leis an gcomhaontú ag tír lena mbaineann an t-ordú a aithris nó a chorprú, agus beidh an t-ordú ina fhianaise ar an bhforchoimeádas nó ar an dearbhú (más ann) agus ar a théarmaí.

(3B) In ordú faoi fho-alt (2) déanfar téarmaí an leasaithe a aithris nó a chorprú agus beidh an t-ordú ina fhianaise go ndearnadh an chomhshocraíocht lena leasaítear an comhaontú um eiseachadadh lena mbaineann agus ar théarmaí an leasaithe.”,

agus

(c)  tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (8):

“(8) Déanfar fógra maidir le déanamh gach ordaithe faoin alt seo a fhoilsiú san Iris Oifigiúil a luaithe is féidir tar éis a dhéanta.”.

24. —Leasaítear leis seo alt 29 den Acht um Fhianaise Choiriúil, 1992, tríd an bhfo-alt seo a leanas a chur in ionad fho-alt (1):

“(1) Gan dochar d'alt 13(1), in aon imeachtaí coiriúla nó in aon imeachtaí faoi na hAchtanna um Eiseachadadh, 1965 go 2001, de réir mar a bheidh, féadfaidh duine seachas an cúisí nó an duine a bhfuil a eiseachadadh á lorg, le cead na cúirte, fianaise a thabhairt trí nasc teilifíse beo.”.

25. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht—

(a)  tríd an mír seo a leanas a chur in ionad mhír (a) i bhfo-alt (3) d'alt 21:

“(a) le toiliú na tíre iarrtha arna chur in iúl faoi shéala aire stáit, aireachta nó roinne stáit de chuid na tíre sin nó cibé duine eile a chomhlíonann, sa tír sin, feidhmeanna atá comhionann, nó atá comhchosúil, leis na feidhmeanna a chomhlíonann an tAire faoin Acht seo, de réir mar is cuí, agus tabharfar aird bhreithiúnach ar an séala sin, nó”,

agus

(b)  trí “aire stáit, aireachta nó roinne stáit de chuid na tíre sin nó cibé duine eile a chomhlíonann, sa tír sin, feidhmeanna atá comhionann, nó atá comhchosúil, leis na feidhmeanna a chomhlíonann an tAire faoin Acht seo, de réir mar is cuí,” a chur in ionad “aire stáit de chuid na tíre sin” i mír (a) d'alt 39(2).

26. —Leasaítear leis seo an Príomh-Acht trí na fo-ailt seo a leanas a chur isteach in alt 42:

“(2) Chun críocha na Coda seo, tá cion faoi dhlí áite lena mbaineann an Chuid seo ag freagairt do chion faoi dhlí an Stáit i gcás ina mbeadh an gníomh arb é an cion é faoi dhlí na háite sin ina chion, dá mba sa Stát a dhéanfaí é, faoi dhlí an Stáit atá inphionóis—

(a)  ar díotáil, nó

(b) ar dhuine a chiontú ann go hachomair, le príosúnacht ar feadh uastréimhse nach lú ná 6 mhí nó le pionós is déine ná sin.

(3)  Chun críocha na Coda seo, tá cion atá sonraithe i mbarántas ag freagairt do chion faoi dhlí an Stáit más rud é—

(a)  go mbeadh an gníomh atá sonraithe amhlaidh, dá mba sa Stát a dhéanfaí é ar an lá a thugtar an barántas ar aird faoi alt 43(1)(b), ina chion faoi dhlí an Stáit, nó

(b)  i gcás ciona atá sonraithe amhlaidh agus arb éard é gníomh amháin nó níos mó lena n-áirítear aon ghníomh a rinneadh sa Stát, go raibh an gníomh sin ina chion faoi dhlí an Stáit ar an lá a rinneadh é nó a líomhnaítear a rinneadh é.”.

27. —Leasaítear leis seo alt 3 d'Acht 1987 trí na fomhíreanna seo a leanas a chur isteach i bhfo-alt (3)(a):

“(iia) cion a bheidh faoi réim Choinbhinsiún na Ginéive le haghaidh Feabhsú Staid an Lucht Créachtaithe agus an Lucht Breoite i bhFórsaí Armtha ar an Machaire, a rinneadh sa Ghinéiv an 12ú lá de Lúnasa, 1949,

(iib) cion a bheidh faoi réim Choinbhinsiún na Ginéive le haghaidh Feabhsú Staid na gComhaltaí Créachtaithe, Breoite agus Longbhriste d'Fhórsaí Armtha ar Muir, a rinneadh sa Ghinéiv an 12ú lá de Lúnasa, 1949,

(iic) cion a bheidh faoi réim Choinbhinsiún na Ginéive maidir le Cóireáil Príosúnach Cogaidh a rinneadh sa Ghinéiv an 12ú lá de Lúnasa, 1949,

(iid) cion a bheidh faoi réim Choinbhinsiún na Ginéive maidir le Cosaint Daoine Sibhialta in Aimsir Chogaidh a rinneadh sa Ghinéiv an 12ú lá de Lúnasa, 1949,”.

SCEIDEAL 1

Cuid A

An téacs, i mBéarla, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le Nósanna Imeachta Simplithe i ndáil le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 10 Márta 1995

(CONVENTION)

drawn up on the basis of Article K.3 of the Treaty on European Union, on simplified extradition procedure between the Member States of the European Union

THE HIGH CONTRACTING PARTIES to this Convention, Member States of the European Union,

REFERRING to the Council Act of 9 March 1995,

DESIRING to improve judicial cooperation between the Member States in criminal matters, with regard both to proceedings and the execution of sentences,

RECOGNIZING the importance of extradition in judicial cooperation in order to achieve these objectives,

CONVINCED of the need to simplify extradition procedures to the extent that this is compatible with their fundamental legal principles, including the principles of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms,

NOTING that, in a large number of extradition proceedings, the person claimed consents to his surrender,

NOTING that it is desirable to reduce to a minimum, in such cases, the time necessary for the extradition and any period of detention for extradition purposes,

CONSIDERING that, as a result, application of the European Convention on Extradition of 13 December 1957 should be made easier by simplifying and improving extradition procedures,

CONSIDERING that the provisions of the European Convention on Extradition remain applicable for all matters not covered by this Convention,

HAVE AGREED ON THE FOLLOWING PROVISIONS:

Article 1

General provisions

1.  The aim of this Convention is to facilitate the application, between the Member States of the European Union, of the European Convention on Extradition, by supplementing its provisions.

2.  Paragraph 1 shall not affect the application of more favourable provisions in the bilateral and multilateral agreements in force between Member States.

Article 2

Obligation to surrender persons

Member States undertake to surrender to each other under simplified procedures as provided for by this Convention persons sought for the purpose of extradition, subject to consent of such persons and the agreement of the requested State given in accordance with this Convention.

Article 3

Conditions for surrender

1.  Pursuant to Article 2, any person who is the subject of a request for provisional arrest in accordance with Article 16 of the European Convention on Extradition shall be surrendered in accordance with Articles 4 to 11 and Article 12 (1) of the present Convention.

2.  The surrender referred to in paragraph 1 shall not be subject to submission of a request for extradition or the documents required by Article 12 of the European Convention on Extradition.

Article 4

Information to be provided

1.  The following information from the requesting State shall be regarded as adequate for the information of the arrested person for the purpose of applying Articles 6 and 7 and for the competent authority referred to in Article 5 (2):

(a)  the identity of the person sought;

(b)  the authority requesting the arrest;

(c)  the existence of an arrest warrant or other document having the same legal effect or of an enforceable judgment;

(d)  the nature and legal description of the offence;

(e)  a description of the circumstances in which the offence was committed, including the time, place and degree of involvement of the person sought;

(f)  in so far as possible, the consequences of the offence.

2.  Notwithstanding paragraph 1, further information may be requested if the information provided for in the said paragraph is insufficient to allow the competent authority of the requested State to give agreement to the surrender.

Article 5

Consent and agreement

1.  The consent of the arrested person shall be given in accordance with Articles 6 and 7.

2.  The competent authority of the requested State shall give its agreement in accordance with its national procedures.

Article 6

Information to be given to the person

Where a person wanted for the purpose of extradition is arrested on the territory of another Member State, the competent authority shall inform that person, in accordance with its national law, of the request relating to him and of the possibility of his consent to his surrender to the requesting State under the simplified procedure.

Article 7

Establishing consent

1.  The consent of the arrested person and, if appropriate, his express renunciation of entitlement to the speciality rule, shall be given before a competent judicial authority of the requested State in accordance with the national law of that State.

2.  Each Member State shall adopt the measures necessary to ensure that consent and, where appropriate, renunciation, as referred to in paragraph 1, are established in such a way as to show that the person concerned has expressed them voluntarily and in full awareness of the consequences. To that end, the arrested person shall have the right to legal counsel.

3.  Consent and, where appropriate, renunciation, as referred to in paragraph 1, shall be recorded; the recording procedure shall be in accordance with the national law of the requested State.

4. Consent and, where appropriate, renunciation, as referred to in paragraph 1, may not be revoked. Upon deposit of their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, Member States may indicate, in a declaration, that consent and, where appropriate, renunciation may be revoked, in accordance with the rules applicable under national law. In this case, the period between the notification of consent and that of its revocation shall not be taken into consideration in establishing the periods provided for in Article 16 (4) of the European Convention on Extradition.

Article 8

Notification of consent

1.  The requested State shall immediately notify the requesting State of the consent of the person. So that the requesting State may submit, where applicable, a request for extradition, the requested State shall notify it, no later than 10 days after provisional arrest, whether or not the person has given his consent.

2.  Notification referred to in paragraph 1 shall be made directly between the competent authorities.

Article 9

Renunciation of entitlement to the speciality rule

Each Member State may declare, upon deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, or at any other time, that the rules laid down in Article 14 of the European Convention on Extradition do not apply where the person, in accordance with Article 7 of the present Convention:

(a)  consents to extradition; or

(b)  consents to extradition and expressly renounces his entitlement to the speciality rule.

Article 10

Notification of the extradition decision

1.  Notwithstanding the rules laid down in Article 18 (1) of the European Convention on Extradition, the extradition decision taken pursuant to the simplified procedure and the information concerning the simplified extradition procedure shall be notified directly between the competent authority of the requested State and the authority of the requesting State which has requested provisional arrest.

2.  The decision referred to in paragraph 1 shall be notified at the latest within 20 days of the date on which the person consented.

Article 11

Deadline for surrender

1.  Surrender shall take place within 20 days of the date on which the extradition decision was notified under the conditions laid down in Article 10 (2).

2.  After the deadline laid down in paragraph 1, if the person is being held, he shall be released on the territory of the requested State.

3.  Should surrender of the person within the deadline laid down in paragraph 1 be prevented by circumstances beyond its control, the authority concerned referred to in Article 10 (1) shall so inform the other authority. The two authorities shall agree on a new surrender date. In that event, surrender will take place within 20 days of the new date thus agreed. If the person in question is still being held after expiry of this period, he shall be released.

4.  Paragraphs 1, 2 and 3 of this Article shall not apply in cases where the requested State wishes to make use of Article 19 of the European Convention on Extradition.

Article 12

Consent given after expiry of the deadline laid down in Article 8 or in other circumstances

1.  Where an arrested person has given his consent after expiry of the deadline of 10 days laid down in Article 8, the requested State:

—  shall implement the simplified procedure as provided for in this Convention if a request for extradition within the meaning of Article 12 of the European Convention on Extradition has not yet been received by it,

—  may use this simplified procedure if a request for extradition within the meaning of Article 12 of the European Convention on Extradition has reached it in the meantime.

2.  Where no request for provisional arrest has been made, and where consent has been given after receipt of a request for extradition, the requested State may avail itself of the simplified procedure as provided for in this Convention.

3.  Upon deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, each Member State shall state whether it intends to apply paragraph 1, second indent, and paragraph 2 and, if so, under what conditions.

Article 13

Re-extradition to another Member State

Where the speciality rule has not been applied to the person extradited, in accordance with the declaration of the Member State provided for in Article 9 of this Convention, Article 15 of the European Convention on Extradition shall not apply to the re-extradition of this person to another Member State, unless the aforementioned declaration provides otherwise.

Article 14

Transit

In the event of transit under the conditions laid down in Article 21 of the European Convention on Extradition, where extradition under the simplified procedure is concerned, the following provisions shall apply:

(a)  in an emergency, an application containing the information required in Article 4 may be made to the State of transit by any method which leaves a written record. The State of transit may make its decision known using the same method;

(b) the information referred to in Article 4 must be sufficient to enable the competent authority of the State of transit to ascertain whether extradition is under the simplified extradition procedure and to take the constraint measures needed for execution of the transit vis-à-vis the extradited person.

Article 15

Determining the competent authorities

Upon deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, each Member State shall indicate in a statement which authorities are competent within the meaning of Articles 4 to 8, 10 and 14.

Article 16

Entry into force

1.  This Convention shall be subject to ratification, acceptance or approval. The instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the General Secretariat of the Council of the European Union. The Secretary-General of the Council shall notify all Member States of such deposit.

2.  This Convention shall enter into force 90 days after the date of deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval by the last Member State to carry out this formality.

3.  Until this Convention enters into force, any Member State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance or approval, or at any other date, declare that the Convention shall apply to it in its relations with Member States that have made the same declaration 90 days after the date of deposit of its declaration.

4.  Any declaration made pursuant to Article 9 shall take effect 30 days after deposit thereof, but no earlier than the date of the entry into force of this Convention or of the application thereof of the Member State concerned.

5.  This Convention shall apply only to requests submitted after the date on which it enters into force or is applied between the requested State and the requesting State.

Article 17

Accession

1.  This Convention shall be open to accession by any State that becomes a member of the European Union.

2.  The text of this Convention in the language of the acceding State, drawn up by the General Secretariat of the Council of the European Union and approved by all the Member States, shall be equally authentic with the other authentic texts. The Secretary-General shall transmit a certified true copy of the text to each Member State.

3.  The instruments of accession shall be deposited with the General Secretariat of the Council of the European Union.

4.  This Convention shall enter into force with respect to any State that accedes to it 90 days after the deposit of its instrument of accession or the date of entry into force of the Convention if it has not already entered into force at the time of expiry of the said period of 90 days.

5.  Where this Convention is not yet in force at the time of the deposit of their instrument of accession, Article 16 (3) shall apply to acceding Member States.

Cuid B

An téacs, i nGaeilge, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le Nósanna Imeachta Simplithe i ndáil le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 10 Márta 1995

(COINBHINSIÚN)

arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach maidir le nós imeachta simplithe eiseachadta idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh

TÁ NA hARDPHÁIRTITHE CONARTHACHA sa Choinbhinsiún seo, Ballstáit an Aontais Eorpaigh,

AG TAGAIRT DÓIBH do Ghníomh ón gComhairle an 9 Márta 1995,

ÓS É A MIANGAS an comhar breithiúnach in ábhair choiriúla idir na Ballstáit a fheabhsú a mhéad a bhaineann le himeachtaí agus le forghníomhú pianbhreitheanna,

Á AITHINT DÓIBH a thábhachtaí atá an t-eiseachadadh i réimse an chomhair bhreithiúnaigh d'fhonn na cuspóirí sin a ghnóthú,

AR BHEITH DEIMHIN DÓIBH gur gá na nósanna imeachta eiseachadta a shimpliú, a mhéad atá sin ag luí lena mbunphrionsabail dlí, lena n-áirítear prionsabail an Choinbhinsiúin Eorpaigh chun Cearta an Duine agus Saoirsí Bunúsacha a Chosaint,

AG TABHAIRT DÁ nAIRE gurb amhlaidh, i mórchuid nósanna imeachta eiseachadta, go dtoilíonn an duine a mbaineann an iarraidh leis lena thabhairt suas,

AG TABHAIRT DÁ nAIRE gurb inmhianta an t-am is gá don eiseachadadh agus gach tréimhse choinneála chun críocha eiseachadta a laghdú a mhéad is féidir sna cásanna sin,

DE BHRÍ nach foláir dá thoradh sin cur i bhfeidhm Choinbhinsiún Eorpach an 13 Nollaig 1957 um Eiseachadadh a éascú trí na nósanna imeachta Eiseachadta a shimpliú agus a fheabhsú,

DE BHRÍ go leanann forálacha an Choinbhinsiúin Eorpaigh um Eiseachadadh de bheith infheidhme ar gach ábhar nach ndéileáiltear leis sa Choinbhinsiún seo,

TAR ÉIS COMHAONTÚ MAR A LEANAS:

Airteagal 1

Forálacha ginearálta

1.  Is é aidhm an Choinbhinsiúin seo cur i bhfeidhm an Choinbhinsiúin Eorpaigh um Eiseachadadh idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh a éascú trína chuid forálacha a fhorlíonadh.

2.  Ní dhéanfaidh mír 1 difear d'fhorálacha is fabhraí sna comhaontuithe déthaobhacha nó iltaobhacha atá i bhfeidhm idir Bhallstáit a chur i bhfeidhm.

Airteagal 2

Oibleagáid duine a thabhairt suas

Gabhann na Ballstáit orthu féin daoine a bhfuil lorg orthu chun críocha eiseachadta a thabhairt suas dá chéile faoi na nósanna imeachta simplithe dá bhforáiltear sa Choinbhinsiún seo, faoi réir thoiliú na ndaoine sin agus chomhaontú an Stáit iarrtha arna dtabhairt i gcomhréir leis an gCoinbhinsiún seo.

Airteagal 3

Coinníollacha don tabhairt suas

1.  De bhun Airteagal 2, déanfar aon duine a bhfuil iarraidh ar ghabháil shealadach déanta ina leith i gcomhréir le hAirteagal 16 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh a thabhairt suas i gcomhréir le hAirteagail 4 go 11 agus 12 (1) den Choinbhinsiún seo.

2.  Ní bheidh an tabhairt suas dá dtagraí tear i mír 1 faoi réir iarraidh ar eiseachadadh ná na cáipéisí is gá de bhun Airteagal 12 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh a thíolacadh.

Airteagal 4

Faisnéis atá le cur ar fáil

1.  D'fhonn an duine atá gafa a chur ar an eolas chun Airteagail 6 agus 7 a chur i bhfeidhm agus an t-údarás inniúil dá dtagraítear in Airteagal 5 (2) a chur ar an eolas, measfar gur leor an fhaisnéis seo a leanas ón Stát iarrthach:

(a)  aithne an duine atáthar a lorg;

(b)  an t-údarás atá ag iarraidh na gabhála;

(c)  barántas gabhála nó cáipéis eile a bhfuil an éifeacht dhlíthiúil chéanna aici nó breithiúnas infhorghníomhaithe a bheith ar marthain;

(d)  cineál agus tuairisc dhlíthiúil an chiona;

(e)  tuairisc ar na himthosca ina ndearnadh an cion, lena n-áirítear an t-am, an áit agus a mhéad a bhí an duine atáthar a lorg páirteach ann;

(f)  a mhéad is féidir, iarmhairtí an chiona.

2.  D'ainneoin mhír 1, féadfar faisnéis bhreise a iarraidh más amhlaidh nach leor an fhaisné 22 is dá bhforáiltear sa mhír sin chun gur féidir le húdarás inniúil an Stáit iarrtha comhaontú don tabhairt suas.

Airteagal 5

Toiliú agus comhaontú

1.  Tabharfar toiliú an duine ghafa i gcomhréir le hAirteagail 6 agus 7.

2.  Tabharfaidh údarás inniúil an Stáit iarrtha a chomhaontú i gcomhréir lena nósanna imeachta náisiúnta.

Airteagal 6

Faisnéis atá le tabhairt don duine

Nuair a ghabhtar ar chríoch Bhallstáit eile duine atáthar a lorg chun críocha eiseachadta, cuirfidh an t-údarás inniúil an duine sin ar an eolas i gcomhréir lena dhlí náisiúnta faoin iarraidh a bhaineann leis agus faoin gcaoi atá aige toiliú go dtabharfar suas é don Stát iarrthach faoin nós imeachta simplithe.

Airteagal 7

An toiliú a shuíomh

1.  Tabharfar toiliú an duine ghafa agus, más iomchuí, tréigean sainráite a theidil aige chun riail na speisialtachta os comhair údará is bhreithiúnaigh inniúil de chuid an Stáit iarrtha i gcomhréir le dlí náisiúnta an Stáit sin.

2.  Glacfaidh gach Ballstát na bearta is gá chun a áirithiú go bhfuil an toiliú agus, más iomchuí, an tréigean dá dtagraítear i mír 1 suite ar dhóigh a léiríonn gur nocht an duine dá dheoin féin iad agus é lánfheasach ar a n-iarmhairtí. Chuige sin, beidh de cheart ag an duine gafa comhairle dlí odóra a fháil.

3.  Taifeadfar an toiliú agus, más iomchuí, an tréigean dá dtagraítear i mír 1; beidh an nós imeachta taifeadta i gcomhréir le dlí náisiúnta an Stáit iarrtha.

4.  Ní fhéadfar an toiliú agus, más iomchuí, an tréigean dá dtagraítear i mír 1 a chúlghairm. Féadfaidh na Ballstáit, agus a n-ionstraimí daingniúcháin, glactha, formheasta nó aontachais á dtaisceadh acu, a chur i bhfios i ndearbhú go bhféadfar an toiliú agus, más iomchuí, an tréigean a chúlghairm i gcomhréir leis na rialacha is infheidhme faoin dlí náisiúnta. Sa chás sin, ní chuirfear an tréimhse idir an toiliú a chur in iúl agus an chú lghairm a chur in iúl san áireamh d'fhonn na tréimhsí dá bhforáiltear in Airteagal 16 (4) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh a shuíomh.

Airteagal 8

An toiliú a chur in iúl

1.  Cuirfidh an Stát iarrtha toiliú an duine in iúl láithreach don Stát iarrthach. Chun go bhféadfaidh an Stát iarrthach iarraidh ar eiseachadadh a thíolacadh má s iomchuí, cuirfidh an Stát iarrtha in iúl dó tráth nach déanaí ná deich lá tar éis na gabhála sealadaí ar thug nó nár thug an duine i dtrácht a thoiliú.

2.  Is go díreach idir na húdaráis inniúla a dhéanfar an cur in iúl dá dtagraítear i mír 1.

Airteagal 9

An teideal chun riail na speisialtachta a thréigean

Féadfaidh gach Ballstát a dhearbhú, agus a ionstraim dhaingniúcháin, glactha, formheasta nó aontachais á taisceadh aige nó tráth ar bith eile, nach bhfuil na rialacha atá leagtha síos in Airteagal 14 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh infheidhme má thoilíonn an duine, i gcomhréir le hAirteagal 7 den Choinbhinsiún seo:

(a)  leis an eiseachadadh, nó

(b)  leis an eiseachadadh agus a theideal chun riail na speisialtachta a thréigean go sainráite.

Airteagal 10

An cinneadh eiseachadta a chur in iúl

1.  D'ainneoin na rialacha atá leagtha sí os in Airteagal 18 (1) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh, is go díreach idir an t-údarás inniúil sa Stát iarrtha agus an t-údarás sa Stát iarrthach a rinne an iarraidh ar ghabháil shealadach a chuirfear in iúl an cinneadh maidir leis an eiseachadadh arna ghlacadh de bhun an nós imeachta simplithe agus an fhaisnéis maidir leis an nós imeachta simplithe eiseachadta.

2.  Cuirfear an cinneadh dá dtagraítear i mír 1 in iúl faoi cheann fiche lá ar a dhéanaí amhail ón dáta ar thug an duine a thoiliú.

Airteagal 11

Tréimhse don tabhairt suas

1.  Déanfar an duine a thabhairt suas faoi cheann fiche lá ón dáta a ndearnadh an cinneadh maidir le heiseachadadh a chur in iúl faoi na coinníollacha atá leagtha s íos in Airteagal 10 (2).

2.  Ar an tréimhse dá bhforáiltear i mír 1 a dhul in éag, má tá an duine fós faoi choinneáil, scaoilfear saor é ar chríoch an Stáit iarrtha.

3.  Má chuireann imthosca nach bhfuil neart ag an údarás inniúil dá dtagraítear in Airteagal 10 (1) orthu bac ar thabhairt suas an duine sa tréimhse dá bhforáiltear i mír 1, cuirfidh an t-údarás sin an t-údarás eile ar an eolas faoi. Tiocfaidh an dá údarás ar comhaontú maidir le dáta nua don tabhairt suas. Sa chás sin, déanfar an tabhairt suas faoi cheann fiche lá ón dáta nua a comhaontaíodh amhlaidh. Má tá an duine i dtrácht á choinneáil fós tar éis don tréimhse sin a dhul in éag, scaoilfear saor é.

4.  Ní bheidh míreanna 1, 2 agus 3 den Airteagal seo infheidhme i gcásanna ina dteastaíonn ón mBallstát iarrtha úsáid a bhaint as Airteagal 19 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh.

Airteagal 12

Toiliú arna thabhairt tar éis don tréimhse dá bhforáiltear in Airteagal 8 a dhul in éag nó in imthosca eile

1.  Nuair a thugann duine a thoiliú tar éis don tréimhse deich lá dá bhforá iltear in Airteagal 8 a dhul in éag

—  cuirfidh an Stát iarrtha an nós imeachta simplithe dá bhforáiltear sa Choinbhinsiún seo chun feidhme mura mbeidh iarraidh ar eiseachadadh de réir bhrí Airteagal 12 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh faighte aige fós;

— féadfaidh an Stát iarrtha úsáid a bhaint as an nós imeachta simplithe sin má tá iarraidh ar eiseachadadh de réir bhrí Airteagal 12 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh faighte aige san idirlinn.

2.  Mura mbeidh iarraidh ar ghabháil shealadach déanta agus go bhfuil toiliú tugtha tar éis iarraidh ar eiseachadadh a fháil, féadfaidh an Stát iarrtha leas a bhaint as an nós imeachta simplithe dá bhforáiltear sa Choinbhinsiún seo.

3.  Agus a ionstraim dhaingniúcháin, glactha, formheasta nó aontachais á taisceadh aige, dearbhóidh gach Ballstát an bhfuil sé d'intinn aige an dara fleasc de mhír 1 agus mír 2 a chur i bhfeidhm agus cad iad na coinníollacha faoina ndéanfaidh sé sin.

Airteagal 13

Atheiseachadadh go Ballstát eile

Mura gcuirfear riail na speisialtachta i bhfeidhm ar an duine a eiseachadadh i gcomhréir leis an dearbhú ón mBallstát dá bhforáiltear in Airteagal 9 den Choinbhinsiún seo, ní bheidh Airteagal 15 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh infheidhme ar atheiseachadadh an duine sin go Ballstát eile mura bhforáiltear a mhalairt sa dearbhú thuasluaite.

Airteagal 14

Idirthuras

I gcás idirthurais faoi na coinníollacha atá leagtha síos in Airteagal 21 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh, nuair is eiseachadadh de réir an nós imeachta simplithe atá i gceist, beidh na forálacha seo a leanas infheidhme:

(a)  i gcás práinne, féadfar an t-iarratas, maille leis an bhfaisnéis is gá de bhun Airteagal 4, a sheoladh chuig an Stát idirthurais trí mhodh ar bith a fhágann taifead scríofa. Féadfaidh an Stát idirthurais a chinneadh a chur in iúl tríd an modh céanna;

(b)  caithfidh gur leor an fhaisnéis dá dtagraítear in Airteagal 4 chun go mbeidh a fhios ag údarás inniúil an Stáit idirthurais gur eiseachadadh faoin nós imeachta simplithe é agus chun gur féidir leis na bearta srianta is gá a ghlacadh d'fhonn an t-idirthuras a fhorghníomhú maidir leis an duine a eiseachadadh.

Airteagal 15

Na húdaráis inniúla a chinneadh

Agus a ionstraim dhaingniúcháin, glactha, formheasta nó aontachais á taisceadh aige, cuirfidh gach Ballstát i bhfios, i ndearbhú, cé hiad na húdaráis inniúla de réir bhrí Airteagail 4 go 8, 10 agus 14.

Airteagal 16

Teacht i bhfeidhm

1.  Beidh an Coinbhinsiún seo faoi réir a dhaingnithe, a ghlactha nó a fhormheasta. Déanfar na hionstraimí daingniúcháin, glactha nó formheasta a thaisceadh le hArdrúnaíocht Chomhairle an Aontais

Eorpaigh. Cuirfidh Ardrúnaí na Comhairle an taisceadh sin in iúl do na Ballstáit uile.

2.  Tiocfaidh an Coinbhinsi ún seo i bhfeidhm nócha lá tar éis dháta na hionstraime daingniúcháin, glactha nó formheasta a thaisceadh ag an mBallstát is déanaí a dhéanfaidh an beart sin.

3.  Go dtí go dtiocfaidh an Coinbhinsiún seo i bhfeidhm, féadfaidh gach Ballstát, tráth a ionstraime daingniúcháin, glactha nó formheasta a thaisceadh nó ar aon dáta eile, a dhearbhú go mbeidh an Coinbhinsiún seo infheidhme ina leith ina chaidreamh leis na Ballstá it a mbeidh an dearbhú céanna déanta acu nócha lá tar éis dáta a dhearbhaithe a thaisceadh.

4.  Gabhfaidh éifeacht le gach dearbhú arna dhéanamh de bhun Airteagal 9 tríocha lá tar éis dh áta a thaiscthe agus tráth nach luaithe ná dáta an Choinbhinsiúin seo a theacht i bhfeidhm nó a chur i bhfeidhm i leith an Bhallstáit i dtrácht.

5.  Ní bheidh an Coinbhinsiún infheidhme ach ar iarrataí a dhéantar tar éis an dáta ar a dtiocfaidh sé i bhfeidhm nó ar a gcuirtear i bhfeidhm é idir an Stát iarrtha agus an Stát iarrthach.

Airteagal 17

Aontachas

1.  Beidh an Coinbhinsiún seo ar oscailt d'aontachas aon Stáit a aontaigh chun bheith ina bhall den Aontas Eorpach.

2.  Beidh comhúdarás ag téacs an Choinbhinsiúin i dteanga an Stáit aontaigh, arna tharraingt suas ag Ardrúnaíocht Chomhairle an Aontais Eorpaigh agus arna fhormheas ag na Ballstáit uile, leis na téacsanna barántúla eile. Seolfaidh an tArdrúnaí cóip dhílis dheimhnithe chuig gach Ballstát.

3.  Déanfar na hionstraimí aontachais a thaisceadh le hArdrúnaíocht Chomhairle an Aontais Eorpaigh.

4.  Tiocfaidh an Coinbhinsi ún seo i bhfeidhm i leith aon Bhallstáit a aontaíonn dó nócha lá tar éis dó a ionstraim aontachais a thaisceadh nó ar dháta an Choinbhinsiúin a theacht i bhfeidhm, mura mbeidh sé tagtha i bhfeidhm cheana tr áth na tréimhse nócha lá sin a dhul in éag.

5.  I gcás nach mbeidh an Coinbhinsiún seo tagtha i bhfeidhm fós tráth a n-ionstraimí aontachais a thaisceadh, beidh forálacha Airteagal 16(3) infheidhme ar na Ballstáit aontacha.

SCEIDEAL 2

Cuid A

An téacs, i mBéarla, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 27 Meán Fómhair 1996

(CONVENTION)

drawn up on the basis of Article K.3 of the Treaty on European Union, relating to extradition between the Member States of the European Union

THE HIGH CONTRACTING PARTIES to this Convention, Member States of the European Union,

REFERRING to the Act of the Council of the European Union of 27 September 1996,

DESIRING to improve judicial cooperation between the Member States in criminal matters, with regard both to prosecution and to the execution of sentences,

RECOGNIZING the importance of extradition in judicial cooperation for the achievement of these objectives,

STRESSING that Member States have an interest in ensuring that extradition procedures operate efficiently and rapidly in so far as their systems of government are based on democratic principles and they comply with the obligations laid down by the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms signed in Rome on 4 November 1950,

EXPRESSING their confidence in the structure and operation of their judicial systems and in the ability of all Member States to ensure a fair trial,

BEARING IN MIND that by Act of 10 March 1995 the Council drew up the Convention on simplified extradition procedure between the Member States of the European Union,

TAKING ACCOUNT of the interest in concluding a Convention between the Member States of the European Union supplementing the European Convention on Extradition of 13 December 1957 and the other Conventions in force on the matter,

CONSIDERING that the provisions of those Conventions remain applicable for all matters not covered by this Convention,

HAVE AGREED AS FOLLOWS:

Article 1

General provisions

1.  The purpose of this Convention is to supplement the provisions and facilitate the application between the Member States of the European Union:

—  of the European Convention on Extradition of 13 December 1957 (hereinafter referred to as the ‘European Convention on Extradition’),

—  the European Convention on the Suppression of Terrorism of 27 January 1977 (hereinafter referred to as the ‘European Convention on the Suppression of Terrorism’),

—  the Convention of 19 June 1990 applying the Schengen Agreement of 14 June 1985 on the gradual abolition of checks at their common borders in relations between the Member States which are party to that Convention, and

—  the first chapter of the Treaty on Extradition and Mutual Assistance in Criminal Matters between the Kingdom of Belgium, the Grand-Duchy of Luxembourg and the Kingdom of the Netherlands of 27 June 1962, as amended by the Protocol of 11 May 1974 (hereinafter referred to as the ‘Benelux Treaty’) in relations between the Member States of the Benelux Economic Union.

2. Paragraph 1 shall not affect the application of more favourable provisions in bilateral or multilateral agreements between Member States, nor, as provided for in Article 28 (3) of the European Convention on Extradition, shall it affect extradition arrangements agreed on the basis of uniform or reciprocal laws providing for the execution in the territory of a Member State of warrants of arrest issued in the territory of another Member State.

Article 2

Extraditable offences

1.  Extradition shall be granted in respect of offences which are punishable under the law of the requesting Member State by deprivation of liberty or a detention order for a maximum period of at least 12 months and under the law of the requested Member State by deprivation of liberty or a detention order for a maximum period of at least six months.

2.  Extradition may not be refused on the grounds that the law of the requested Member State does not provide for the same type of detention order as the law of the requesting Member State.

3.  Article 2 (2) of the European Convention on Extradition and Article 2 (2) of the Benelux Treaty shall also apply where certain offences are punishable by pecuniary penalties.

Article 3

Conspiracy and association to commit offences

1.  Where the offence for which extradition is requested is classified by the law of the requesting Member State as a conspiracy or an association to commit offences and is punishable by a maximum term of deprivation of liberty or a detention order of at least 12 months, extradition shall not be refused on the ground that the law of the requested Member State does not provide for the same facts to be an offence, provided the conspiracy or the association is to commit:

(a)  one or more of the offences referred to in Articles 1 and 2 of the European Convention on the Suppression of Terrorism; or

(b)  any other offence punishable by deprivation of liberty or a detention order of a maximum of at least 12 months in the field of drug trafficking and other forms of organized crime or other acts of violence against the life, physical integrity or liberty of a person, or creating a collective danger for persons.

2.  For the purpose of determining whether the conspiracy or the association is to commit one of the offences indicated under paragraph 1 (a) or (b) of this Article, the requested Member State shall take into consideration the information contained in the warrant of arrest or order having the same legal effect or in the conviction of the person whose extradition is requested as well as in the statement of the offences envisaged in Article 12 (2) (b) of the European Convention on Extradition or in Article 11 (2) (b) of the Benelux Treaty.

3.  When giving the notification referred to in Article 18 (2), any Member State may declare that it reserves the right not to apply paragraph 1 or to apply it under certain specified conditions.

4.  Any Member State which has entered a reservation under paragraph 3 shall make extraditable under the terms of Article 2 (1) the behaviour of any person which contributes to the commission by a group of persons acting with a common purpose of one or more offences in the field of terrorism as in Articles 1 and 2 of the European Convention on the Suppression of Terrorism, drug trafficking and other forms of organized crime or other acts of violence against the life, physical integrity or liberty of a person, or creating a collective danger for persons, punishable by deprivation of liberty or a detention order of a maximum of at least 12 months, even where that person does not take part in the actual execution of the offence or offences concerned; such contribution shall be intentional and made having knowledge either of the purpose and the general criminal activity of the group or of the intention of the group to commit the offence or offences concerned.

Article 4

Order for deprivation of liberty in a place other than a penitentiary institution

Extradition for the purpose of prosecution shall not be refused on the ground that the request is supported, pursuant to Article 12 (2) (a) of the European Convention on Extradition or Article 11 (2) (a) of the Benelux Treaty, by an order of the judicial authorities of the requesting Member State to deprive the person of his liberty in a place other than a penitentiary institution.

Article 5

Political offences

1.  For the purposes of applying this Convention, no offence may be regarded by the requested Member State as a political offence, as an offence connected with a political offence or an offence inspired by political motives.

2.  Each Member State may, when giving the notification referred to in Article 18 (2), declare that it will apply paragraph 1 only in relation to:

(a)  the offences referred to in Articles 1 and 2 of the European Convention on the Suppression of Terrorism; and

(b)  offences of conspiracy or association — which correspond to the description of behaviour referred to in Article 3 (4) — to commit one or more of the offences referred to in Articles 1 and 2 of the European Convention on the Suppression of Terrorism.

3.  The provisions of Article 3 (2) of the European Convention on Extradition and of Article 5 of the European Convention on the Suppression of Terrorism remain unaffected.

4.  Reservations made pursuant to Article 13 of the European Convention on the Suppression of Terrorism shall not apply to extradition between Member States.

Article 6

Fiscal offences

1.  With regard to taxes, duties, customs and exchange, extradition shall also be granted under the terms of this Convention, the European Convention on Extradition and the Benelux Treaty in respect of offences which correspond under the law of the requested Member State to a similar offence.

2.  Extradition may not be refused on the ground that the law of the requested Member State does not impose the same type of taxes or duties or does not have the same type of provisions in connection with taxes, duties, customs and exchange as the law of the requesting Member State.

3.  When giving the notification referred to in Article 18 (2), any Member State may declare that it will grant extradition in connection with a fiscal offence only for acts or omissions which may constitute an offence in connection with excise, value-added tax or customs.

Article 7

Extradition of nationals

1.  Extradition may not be refused on the ground that the person claimed is a national of the requested Member State within the meaning of Article 6 of the European Convention on Extradition.

2.  When giving the notification referred to in Article 18 (2), any Member State may declare that it will not grant extradition of its nationals or will authorize it only under certain specified conditions.

3.  Reservations referred to in paragraph 2 shall be valid for five years from the first day of application of this Convention by the Member State concerned. However, such reservations may be renewed for successive periods of the same duration.

Twelve months before the date of expiry of the reservation, the depositary shall give notice of that expiry to the Member State concerned.

No later than three months before the expiry of each five-year period, the Member State shall notify the depositary either that it is upholding its reservation, that it is amending it to ease the conditions for extradition or that it is withdrawing it.

In the absence of the notification referred to in the preceding subparagraph, the depositary shall inform the Member State concerned that its reservation is considered to have been extended automatically for a period of six months, before the expiry of which the Member State must give notification. On expiry of that period, failure to notify shall cause the reservation to lapse.

Article 8

Lapse of time

1.  Extradition may not be refused on the ground that the prosecution or punishment of the person would be statute-barred according to the law of the requested Member State.

2.  The requested Member State shall have the option of not applying paragraph 1 where the request for extradition is based on offences for which that Member State has jurisdiction under its own criminal law.

Article 9

Amnesty

Extradition shall not be granted in respect of an offence covered by amnesty in the requested Member State where that State was competent to prosecute the offence under its own criminal law.

Article 10

Offences other than those upon which the request for extradition is based

1.  A person who has been extradited may, in respect of offences committed before his surrender other than those upon which the request for extradition was based, without it being necessary to obtain the consent of the requested Member State:

(a)  be prosecuted or tried where the offences are not punishable by deprivation of liberty;

(b)  be prosecuted or tried in so far as the criminal proceedings do not give rise to the application of a measure restricting his personal liberty;

(c)  be subjected to a penalty or a measure not involving the deprivation of liberty, including a financial penalty, or a measure in lieu thereof, even if it may restrict his personal liberty;

(d)  be prosecuted, tried, detained with a view to the execution of a sentence or of a detention order or subjected to any other restriction of his personal liberty if after his surrender he has expressly waived the benefit of the rule of speciality with regard to specific offences preceding his surrender.

2.  Waiver on the part of the person extradited as referred to in paragraph 1 (d) shall be given before the competent judicial authorities of the requesting Member State and shall be recorded in accordance with that Member State's national law.

3.  Each Member State shall adopt the measures necessary to ensure that the waiver referred to in paragraph 1 (d) is established in such a way as to show that the person has given it voluntarily and in full awareness of the consequences. To that end, the person extradited shall have the right to legal counsel.

4.  When the requested Member State has made a declaration pursuant to Article 6 (3), paragraph 1 (a), (b) and (c) of this Article shall not apply to fiscal offences except those referred to in Article 6 (3).

Article 11

Presumption of consent of the requested Member State

Each Member State, when giving the notification referred to in Article 18 (2) or at any time, may declare that, in its relations with other Member States that have made the same declaration, consent for the purposes of Article 14 (1) (a) of the European Convention on Extradition and Article 13 (1) (a) of the Benelux Treaty is presumed to have been given, unless it indicates otherwise when granting extradition in a particular case.

Where in a particular case the Member State has indicated that its consent should not be deemed to have been given, Article 10 (1) still applies.

Article 12

Re-extradition to another Member State

1.  Article 15 of the European Convention on Extradition and Article 14 (1) of the Benelux Treaty shall not apply to requests for re-extradition from one Member State to another.

2.  When giving the notification referred to in Article 18 (2), a Member State may declare that Article 15 of the European Convention on Extradition and Article 14 (1) of the Benelux Treaty shall continue to apply except where Article 13 of the Convention on simplified extradition procedure between the Member States of the European Union (1) provides otherwise or where the person concerned consents to be re-extradited to another Member State.

Article 13

Central authority and transmission of documents by facsimile

1.  Each Member State shall designate a central authority or, where its constitutional system so requires, central authorities responsible for transmitting and receiving extradition requests and the necessary supporting documents, as well as any other official correspondence relating to extradition requests, unless otherwise provided for in this Convention.

2.  When giving the notification referred to in Article 18 (2) each Member State shall indicate the authority or authorities which it has designated pursuant to paragraph 1 of this Article. It shall inform the depositary of any change concerning the designation.

3.  The extradition request and the documents referred to in paragraph 1 may be sent by facsimile transmission. Each central authority shall be equipped with a facsimile machine for transmitting and receiving such documents and shall ensure that it is kept in proper working order.

4.  In order to ensure the authenticity and confidentiality of the transmission, a cryptographic device fitted to the facsimile machine possessed by the central authority shall be in operation when the equipment is being used to apply this Article.

Member States shall consult each other on the practical arrangements for applying this Article.

5.  In order to guarantee the authenticity of extradition documents, the central authority of the requesting Member State shall state in its request that it certifies that the documents transmitted in support of that request correspond to the originals and shall describe the pagination. Where the requested Member State disputes that the documents correspond to the originals, its central authority shall be entitled to require the central authority of the requesting Member State to produce the original documents or a true copy thereof within a reasonable period through either diplomatic channels or any other mutually agreed channel.

Article 14

Supplementary information

When giving the notification referred to in Article 18 (2), or at any other time, any Member State may declare that, in its relations with other Member States which have made the same declaration, the judicial authorities or other competent authorities of those Member States may, where appropriate, make requests directly to its judicial authorities or other competent authorities responsible for criminal proceedings against the person whose extradition is requested for supplementary information in accordance with Article 13 of the European Convention on Extradition or Article 12 of the Benelux Treaty.

In making such a declaration, a Member State shall specify its judicial authorities or other competent authorities authorized to communicate and receive such supplementary information.

Article 15

Authentication

Any document or any copy of documents transmitted for the purposes of extradition shall be exempted from authentication or any other formality unless expressly required by the provisions of this Convention, the European Convention on Extradition or the Benelux Treaty. In the latter case, copies of documents shall be considered to be authenticated when they have been certified true copies by the judicial authorities that issued the original or by the central authority referred to in Article 13.

Article 16

Transit

In the case of transit, under the conditions laid down in Article 21 of the European Convention on Extradition and Article 21 of the Benelux Treaty, through the territory of one Member State to another Member State, the following provisions shall apply:

(a)  any request for transit must contain sufficient information to enable the Member State of transit to assess the request and to take the constraint measures needed for execution of the transit vis-à-vis the extradited person.

To that end, the following information shall be sufficient:

— the identity of the person extradited,

— the existence of an arrest warrant or other document having the same legal effect or of an enforceable judgment,

— the nature and the legal description of the offence,

— a description of the circumstances in which the offence was committed, including the date and place;

(b)  the request for transit and the information provided for in point (a) may be sent to the Member State of transit by any means leaving a written record. The Member State of transit shall make its decision known by the same method;

(c) in the case of transport by air without a scheduled stopover, if an unscheduled landing occurs, the requesting Member State shall provide the transit Member State concerned with the information provided for in point (a);

(d)  subject to the provisions of this Convention, in particular Articles 3, 5 and 7, the provisions of Article 21 (1), (2), (5) and (6) of the European Convention on Extradition and Article 21 (1) of the Benelux Treaty shall continue to apply.

Article 17

Reservations

No reservations may be entered in respect of this Convention other than those for which it makes express provision.

Article 18

Entry into force

1.  This Convention shall be subject to adoption by the Member States in accordance with their respective constitutional requirements.

2.  Member States shall notify the Secretary-General of the Council of the European Union of the completion of the constitutional procedures for the adoption of this Convention.

3.  This Convention shall enter into force 90 days after the notification referred to in paragraph 2 by the State, Member of the European Union at the time of adoption by the Council of the Act drawing up this Convention, which is last to complete that formality.

4.  Until this Convention enters into force, any Member State may, when giving the notification referred to in paragraph 2, or at any other time, declare that as far as it is concerned this Convention shall apply to its relations with Member States that have made the same declaration. Such declarations shall take effect 90 days after the date of deposit thereof.

5.  This Convention shall apply only to requests submitted after the date on which it enters into force or is applied as between the requested Member State and the requesting Member State.

Article 19

Accession of new Member States

1.  This Convention shall be open to accession by any State that becomes a member of the European Union.

2.  The text of this Convention in the language of the acceding State, drawn up by the Council of the European Union, shall be authentic.

3.  The instruments of accession shall be deposited with the depositary.

4.  This Convention shall enter into force with respect to any State that accedes to it 90 days after the deposit of its instrument of accession or on the date of entry into force of this Convention if it has not already entered into force at the time of expiry of the said period 90 days.

5.  Where this Convention is not yet in force at the time of the deposit of their instrument of accession, Article 18 (4) shall apply to acceding Member States.

Article 20

Depositary

1.  The Secretary-General of the Council of the European Union shall act as depositary of this Convention.

2.  The depositary shall publish in the Official Journal of the European Communities information on the progress of adoptions and accessions, declarations and reservations, and also any other notification concerning this Convention.

In witness whereof, the undersigned Plenipotentiaries have hereunto set their hands.

Done in a single original, in the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Irish, Italian, Portuguese, Spanish and Swedish languages, each text being equally authentic, such original remaining deposited in the archives of the General Secretariat of the Council of the European Union. The Secretary-General shall transmit a certified copy to each of the Member States.

ANNEX

Joint Declaration on the right of asylum

The Member States declare that this Convention is without prejudice either to the right of asylum to the extent to which it is recognized by their respective constitutions or to the application by the Member States of the provisions of the Convention relating to the Status of Refugees of 28 July 1951, as supplemented by the Convention relating to the Status of Stateless Persons of 28 September 1954 and by the Protocol relating to the Status of Refugees of 31 January 1967.

Declaration by Denmark, Finland and Sweden concerning Article 7 of this Convention

Denmark, Finland and Sweden confirm that — as indicated during their negotiations on accession to the Schengen agreements — they will not invoke, in relation to other Member States which ensure equal treatment, their declarations under Article 6 (1) of the European Convention on Extradition as a ground for refusal of extradition of residents from non-Nordic States.

Declaration on the concept of ‘nationals’

The Council takes note of the Member States’ undertaking to apply the Council of Europe Convention of 21 March 1983 on the Transfer of Sentenced Persons in respect of the nationals of each Member State within the meaning of Article 3 (4) of the said Convention.

The Member States’ undertaking mentioned in the first paragraph is without prejudice to the application of Article 7 (2) of this Convention.

Declaration by Greece re Article 5

Greece interprets Article 5 from the standpoint of paragraph 3 thereof. This interpretation ensures compliance with the conditions of the Greek constitution, which:

—  expressly prohibits extradition of a foreigner pursued for activities in defence of freedom,

and

—  distinguishes between political and so-called mixed offences, for which the rules are not the same as for political offences.

Declaration by Portugal on extradition requested for an offence punishable by a life sentence or detention order

Having entered a reservation in respect of the European Convention on Extradition of 1957 to the effect that it will not grant extradition of persons wanted for an offence punishable by a life sentence or detention order, Portugal states that where extradition is sought for an offence punishable by a life sentence or detention order, it will grant extradition, in compliance with the relevant provisions of the Constitution of the Portuguese Republic, as interpreted by its Constitutional Court, only if it regards as sufficient the assurances given by the requesting Member State that it will encourage, in accordance with its law and practice regarding the carrying out of sentences, the application of any measures of clemency to which the person whose extradition is requested might be entitled.

Portugal reaffirms the validity of undertakings entered into in existing international agreements to which it is party, in particular in Article 5 of the Convention on Portuguese accession to the Convention Applying the Schengen Agreement.

Council declaration on the follow up to the Convention

The Council declares:

(a)  that it considers that there should be a periodic review, on the basis of information supplied by the Member States, of:

— the implementation of this Convention,

— the functioning of this Convention after its entry into force,

— the possibility for Member States to amend the reservations entered in the framework of this Convention with a view to easing the conditions for extradition or withdrawing its reservations,

— the general functioning of extradition procedures between the Member States;

(b)  that it will consider, one year after entry into force of this Convention, whether jurisdiction should be given to the Court of Justice of the European Communities.

Cuid B

An téacs, i nGaeilge, den Choinbhinsiún arna tharraingt suas ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, maidir le hEiseachadadh idir Ballstáit an Aontais Eorpaigh a rinneadh sa Bhruiséil an 27 Meán Fómhair 1996

(COINBHINSIÚN)

arna dhréachtú ar bhonn Airteagal K.3 den Chonradh ar an Aontas Eorpach, a bhaineann leis an eiseachadadh idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh

TÁ NA hARDPHÁIRTITHE CONARTHACHA sa Choinbhinsiún seo, Ballstáit an Aontais Eorpaigh,

AG TAGAIRT DÓIBH do Ghníomh ón gComhairle an Aontais Eorpaigh an 27 Meán Fómhair 1996,

ÓS É A MIANGAS an comhar breithiúnach in ábhair choiriúla idir na Ballstáit a fheabhsú a mhéad a bhaineann le hionchúiseamh agus le forghníomhú pianbhreitheanna,

Á AITHINT DÓIBH a thábhachtaí atá an t-eiseachadadh i réimse an chomhair bhreithiúnaigh d'fhonn na cuspóirí sin a ghn óthú,

AG CUR I bhFIOS GO LÁIDIR gurb é leas na mBallstát a áirithiú go n-oibreoidh na nósanna imeachta eiseachadta go héifeachtúil sciobtha a mhéad atá a gcórais rialtais bunaithe ar phrionsabail an daonlathais agus a chomhallann na Ballstáit na hoibleag áidí atá leagtha sí os sa Choinbhinsiún chun Cearta an Duine agus Saoirsí Bunúsacha a Chosaint a síníodh sa Róimh ar an 4 Samhain 1950;

AG CUR FRIOTAIL ar a n-iontaoibh as struchtúr agus oibriú a gcóras breithiúnach agus ábaltacht na mBallstát uile triail chóir a á irithiú;

AG MEABHRÚ DÓIBH gur dhréacht an Chomhairle an Coinbhinsiún maidir le nós imeachta simplithe eiseachadta idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh le Gníomh an 10 Márta 1995;

Á CHUR SAN ÁIREAMH gurb é a leas Coinbhinsiún a thabhairt i gcrích idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh a fhorlíonfaidh Coinbhinsiún Eorpach an 13 Nollaig 1957 um Eiseachadadh agus na Coinbhinsiúin eile ar an ábhar sin atá i bhfeidhm;

DE BHRÍ go leanfaidh forálacha na gCoinbhinsiún sin de bheith infheidhme maidir le gach ábhar nach bhfuil folaithe sa Choinbhinsiún seo,

TAR ÉIS COMHAONTÚ MAR A LEANAS:

Airteagal 1

Forálacha ginearálta

1.  Is é is aidhm don Choinbhinsiún seo na forálacha seo a leanas a fhorlíonadh agus a gcur i bhfeidhm idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh a éascú:

— forálacha Choinbhinsiún Eorpach an 13 Nollaig 1957 um Eiseachadadh, dá ngairtear ‘an Coinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh’ anseo feasta,

— forálacha Choinbhinsiún Eorpach an 27 Eanáir 1977 chun Sceimhliú a Dhíchur, dá ngairtear ‘an Coinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur’ anseo feasta,

— forálacha Choinbhinsiún an 19 Meitheamh 1990 chun Comhaontú Schengen an 14 Meitheamh 1985 maidir le seiceálacha ag na comhtheorainneacha a dhíothú de réir a chéile a chur i bhfeidhm sa chaidreamh idir na Ballstáit is páirtithe sa Choinbhinsiún sin, agus

—  forálacha Chaibidil I de Chonradh an 27 Meitheamh 1962 maidir le hEiseachadadh agus Cúnamh Frithpháirteach in Ábhair Choiriúla idir Ríocht na Beilge, Ard-Diúcacht Lucsamburg agus Ríocht na hÍsiltíre, mar atá arna leasú le Prótacal an Bealtaine 1974, dá ngairtear ‘Conradh Benelux’ anseo feasta, sa chaidreamh idir na Ballstáit is comhaltaí d'Aontas Eacnamaíoch Benelux.

2.  Ní dhéanfaidh mír 1 difear do chur i bhfeidhm forálacha is fabhraí de chomhaontuithe déthaobhacha nó iltaobhacha idir Bhallstáit ná, mar a fhoráiltear in Airteagal 28 (3) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh, do shocruithe um eiseachadadh arna mbunú ar dhlíthe comhionanna nó cómhalartacha maidir le barántais ghabhála arna n-eisiúint ar chríoch Bhallstáit a fhorghníomhú ar chríoch Bhallstáit eile.

Airteagal 2

Cionta ineiseachadta

1.  Deonófar eiseachadadh i leith cionta is inphionóis faoi dhlí an Bhallstáit iarrthaigh le cailleadh saoirse nó ordú coinneála go ceann uastréimhse dhá mhí dhéag ar a laghad agus faoi dhlí an Bhallstáit iarrtha le cailleadh saoirse nó ordú coinneála go ceann uastréimhse sé mhí ar a laghad.

2.  Ní fhéadfar eiseachadadh a dhiúltú ar an bhforas nach bhforáiltear i ndlí an Bhallstáit iarrtha d'ordú coinneála den saghas céanna dá bhforáiltear i ndlí an Bhallstáit iarrthaigh.

3.  Beidh Airteagal 2 (2) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh agus Airteagal 2 (2) de Chonradh Benelux infheidhme freisin nuair atá cionta áirithe inphionóis le pionóis airgid.

Airteagal 3

Comhcheilg agus comhlachas chun cionta a dhéanamh

1.  Nuair a rangaítear an cion a n-iarrtar eiseachadadh ina leith i ndlí an Bhallstáit iarrthaigh mar chomhcheilg nó comhlachas chun cionta a dhéanamh agus gurb inphionóis an cion sin le cailleadh saoirse nó ordú coinneála go ceann uastréimhse dhá mhí dhéag ar a laghad, ní fhéadfar an t-eiseachadadh a dhiúltú ar an bhforas nach bhforáiltear i ndlí an Bhallstáit iarrtha gur cion iad na fíorais chéanna, ar chuntar gur comhcheilg nó comhlachas é:

(a)  chun cion nó cionta a dhéanamh dá dtagraítear in Airteagail 1 agus 2 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur;

nó

(b) chun aon chion eile a dhéanamh is inphionóis le cailleadh saoirse nó ordú coinneála go ceann uastréimhse dhá mhí dhéag ar a laghad i dtaca le gáinneáil drugaí agus saghsanna eile coirpeachta eagraithe nó gníomhartha eile foréigin in aghaidh beatha, iomláine coirp nó saoirse duine, nó is údar le contúirt chomhchoiteann do dhaoine.

2.  D'fhonn a chinneadh gur comhcheilg nó comhlachas é chun ceann de na cionta dá dtagraítear i bpointe (a) nó (b) de mhír 1 den Airteagal seo a dhéanamh, cuirfidh an Ballstát iarrtha san áireamh an fhaisnéis atá sa bharántas gabhála nó in ordú a bhfuil an éifeacht dhlíthiúil chéanna aige nó i gciontú an duine a n-iarrtar a eiseachadadh agus sa ráiteas faoi na cionta dá bhforáiltear in Airteagal 12 (2), pointe (b), den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh nó in Airteagal 11 (2), pointe (b), de Chonradh Benelux.

3.  Féadfaidh gach Ballstát, agus an fógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, a dhearbhú go bhforchoimeádann sé an ceart gan mír 1 a chur i bhfeidhm nó í a chur i bhfeidhm faoi choinní ollacha sonraithe áirithe.

4.  Aon Bhallstát a bhfuil forchoimeádas déanta aige faoi mhír 3, déanfaidh sé socrú gur cion ineiseachadta é, de réir bhrí Airteagal 2 (1), iompar aon duine a rannchuidíonn le grúpa daoine ag gníomhú dóibh le comhchuspóir do dhéanamh ciona nó cionta i réimse na sceimhlitheoireachta dá dtagraítear in Airteagail 1 agus 2 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur, i dtaca le gáinneáil drugaí agus saghsanna eile coirpeachta eagraithe nó gníomhartha eile foréigin in aghaidh beatha, iomláine coirp nó saoirse duine, nó is údar le contúirt chomhchoiteann do dhaoine, is inphionóis le cailleadh saoirse nó ordú coinneála go ceann uastréimhse dhá mhí dhéag ar a laghad, fiú nuair nach nglacann an duine sin páirt i ndéanamh iarbhír an chiona nó na gcionta i dtrácht; beidh an rannchuidiú déanta go hintinneach agus le heolas ar chuspóir agus gníomhaíocht choiriúil ghinearálta an ghrúpa nó ar intinn an ghrúpa chun an cion nó na cionta i dtrácht a dhéanamh.

Airteagal 4

Ordú maidir le cailleadh saoirse in ionad seachas príosún

Ní dhiúltófar eiseachadadh chun críocha ionchúisimh ar an bhforas go bhfuil mar thaca leis an iarraidh, de bhun Airteagal 12 (2), pointe (a), den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh nó Airteagal 11 (2), pointe (a), de Chonradh Benelux, ordú ó údaráis bhreithiúnacha an Bhallstáit iarrthaigh chun a shaoirse a bhaint den duine trína choinneáil in ionad seachas príosún.

Airteagal 5

Cionta polaitiúla

1.  Chun an Coinbhinsiún seo a chur i bhfeidhm, ní bhreathnóidh an Ballstát iarrtha ar aon chion mar chion polaiti úil, mar chion a bhfuil baint aige le cion polaitiúil nó mar chion a bhfuil tucaidí polaitiúla leis.

2.  Féadfaidh gach Ballstát, agus an fógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, a dhearbhú nach gcuirfidh sé mír 1 i bhfeidhm ach i leith na gcionta seo a leanas:

(a)  cionta dá dtagraítear in Airteagail 1 agus 2 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur;

agus

(b) cionta comhcheilge nó comhlachais — a fhreagraíonn don tuairisc ar iompar dá dtagraítear in Airteagal 3 (4) — chun ceann amháin nó níos mó de na cionta dá dtagraítear in Airteagail 1 agus 2 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur a dhéanamh.

3.  Ní dhéantar difear d'fhorálacha Airteagal 3 (2) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh ná Airteagal 5 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur.

4.  Ní bheidh na forchoimeádais arna ndéanamh faoi Airteagal 13 den Choinbhinsiún Eorpach chun Sceimhliú a Dhíchur infheidhme ar an eiseachadadh idir Bhallstáit.

Airteagal 6

Cionta fioscacha

1.  Maidir le cánacha, dleachtanna, custam agus malairt, deonófar eiseachadadh freisin de réir fhorálacha an Choinbhinsiúin seo, an Choinbhinsiúin Eorpaigh um Eiseachadadh agus Chonradh Benelux, i leith cionta a fhreagraíonn faoi dhlí an Bhallstáit iarrtha do chion den chineál céanna.

2.  Ní fhéadfar eiseachadadh a dhiúltú ar an bhforas nach bhforchuireann dlí an Bhallstáit iarrtha an cineál céanna cánacha nó dleachtanna nó nach bhfuil forálacha den chineál céanna ann maidir le cánacha, dleachtanna, custam agus malairt atá i ndlí an Bhallstáit iarrthaigh.

3.  Féadfaidh gach Ballstát, agus an fógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, a dhearbhú nach ndeonóidh sé eiseachadadh i ndáil le cion fioscach ach i leith gníomhartha nó neamhghníomhartha a fhéadfaidh a bheith ina gcion i ndáil le mál, cáin bhreisluacha nó custam.

Airteagal 7

Náisiúnaigh a eiseachadadh

1.  Ní fhéadfar eiseachadadh a dhiúltú ar an bhforas gur náisiúnach de chuid an Bhallstáit iarrtha de réir bhrí Airteagal 6 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh an duine a éilítear.

2.  Féadfaidh gach Ballstát, agus an fógra dá dtagra ítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, a dhearbhú nach ndeonóidh sé eiseachadadh a náisiúnach nó nach n-údaróidh sé é ach faoi choinníollacha sonraithe áirithe.

3.  Beidh na forchoimeádais dá dtagraítear i mír 2 bailí go ceann cúig bliana amhail ón gcéad lá a bheidh an Coinbhinsiún seo á chur i bhfeidhm ag an mBallstát i dtrácht. Féadfar, áfach, na forchoimeádais sin a athnuachan go ceann tréimhsí leanúnacha den fhad céanna.

Dhá mhí dhéag roimh dháta dul in éag an fhorchoimeádais, cuirfidh an taiscí fógra maidir leis an dul in éag sin chuig an mBallstát i dtrácht.

Tráth nach déanaí ná trí mhí roimh dhul in éag do gach tréimhse cúig bliana, cuirfidh an Ballstát in iúl don taiscí go bhfuil a fhorchoimeádas á choimeád ar bun aige, go bhfuil sé á leasú chun na coinníollacha eiseachadta a éascú nó go bhfuil sé á tharraingt siar.

Mura dtabharfar an fógra dá dtagraítear san fhomhír sin roimhe seo, cuirfidh an taiscí in iúl don Bhallstát i dtrácht go meastar a fhorchoimeádas a bheith fadaithe go huathoibríoch go ceann tréimhse sé mhí agus caithfidh an Ballstát fógra a thabhairt roimh dheireadh na tréimhse sin. Mura mbeidh fógra tugtha ar dhul in éag don tréimhse sin, rachaidh an forchoimeádas i léig.

Airteagal 8

Imeacht aimsire

1.  Ní fhéadfar eiseachadadh a dhiúltú ar an bhforas go mbeadh ionchúiseamh nó pionósú an duine faoi urchosc reachta de réir dhlí an Bhallstáit iarrtha.

2.  Beidh de rogha ag an mBallstát iarrtha gan mír 1 a chur i bhfeidhm nuair atá an iarraidh ar eiseachadadh bunaithe ar chionta a bhfuil dlínse ag an mBallstát sin ina leith faoina dhlí coiriúil féin.

Airteagal 9

Ollmhaithiúnas

Ní dheonófar eiseachadadh i leith ciona atá folaithe ag ollmhaithiúnas sa Bhallstát iarrtha má bhí an Ballstát sin inniúil chun an cion a ionchúiseamh faoina dhlí coiriúil féin.

Airteagal 10

Cionta seachas na cionta a bhfuil an iarraidh ar eiseachadadh bunaithe orthu

1.  I leith cionta a rinneadh sular tugadh suas duine a eiseachadadh seachas na cionta a bhfuil an iarraidh ar eiseachadadh bunaithe orthu, féadfar an duine sin, gan é a bheith riachtanach toiliú a fháil ón mBallstát iarrtha:

(a)  a ionchúiseamh nó a thriail nuair nach bhfuil na cionta inphionóis le cailleadh saoirse;

(b)  a ionchúiseamh nó a thriail a mhéad nach leanfaidh de na himeachtaí coiriúla beart a chur i bhfeidhm a shrianfadh a shaoirse phearsanta;

(c)  a chur faoi phionós nó beart nach bhfuil cailleadh saoirse i gceist ann, lena n- áirítear pionós airgid, nó beart ina ionad sin, fiú más dóigh dó a sahoirse phearsanta a shrianadh, nó

(d)  a ionchúiseamh, a thriail, a choinneáil d'fhonn pianbhreith nó ordú coinneála a chur isteach nó a chur faoi aon srianadh eile ar a shaoirse phearsanta má dhéanann sé, tar éis a thabhairt suas, a theideal chun riail na speisialtachta a tharscaoileadh go sainráite i leith cionta sonracha a rinneadh sular tugadh suas é.

2.  Tabharfar an tarscaoileadh ón duine eiseachadta dá dtagraítear i mír 1, pointe (d), os comhair údaráis bhreithiúnacha inniúla an Bhallstáit iarrthaigh agus taifeadfar é i gcomhréir le dlí náisiúnta an Bhallstáit sin.

3.  Glacfaidh gach Ballstát na bearta is gá chun a áirithiú go bhfuil an tarscaoileadh dá dtagraítear i mír 1, pointe (d), suite ar dhóigh a léiríonn gur thug an duine i dtrácht dá dheoin féin é agus é lánfheasach ar na hiarmhairtí. Chuige sin, beidh de cheart ag an duine eiseachadta comhairle dlíodóra a fháil.

4.  Nuair atá dearbhú déanta ag an mBallstát iarrtha de bhun Airteagal 6 (3), n í bheidh pointí (a), (b) agus (c) de mhír 1 den Airteagal seo infheidhme ar chionta fioscacha seachas na cinn dá dtagraítear in Airteagal 6 (3).

Airteagal 11

Toiliú an Bhallstáit iarrtha a thoimhdiú

Tráth an fhógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) a thabhairt nó tráth ar bith eile, féadfaidh gach Ballstát a dhearbhú go dtoimhdeofar, ina chaidreamh leis na Ballstáit eile a bhfuil an dearbhú céanna déanta acu, go bhfuil an toiliú chun críocha Airteagal 14 (1), pointe (a), den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh agus Airteagal 13 (1), pointe (a), de Chonradh Benelux tugtha mura sonróidh sé a mhalairt agus eiseachadadh á dheonú aige i gcás áirithe.

Nuair a shonraíonn an Ballstát i gcás áirithe nach cóir a mheas go bhfuil a thoiliú tugtha, leanfaidh Airteagal 10 (1) den Choinbhinsiún seo de bheith infheidhme.

Airteagal 12

Atheiseachadadh chuig Ballstát eile

1.  Ní bheidh Airteagal 15 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh ná Airteagal 14 (1) de Chonradh Benelux infheidhme ar iarrataí ar atheiseachadadh ó Bhallstát go Ballstát eile.

2.  Féadfaidh Ballstát, agus an fógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, a dhearbhú go leanfaidh Airteagal 15 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh agus Airteagal 14 (1) de Chonradh Benelux de bheith infheidhme mura bhforáiltear a mhalairt in Airteagal 13 den Choinbhinsiún maidir le nós imeachta simplithe eiseachadta idir Bhallstáit an Aontais Eorpaigh⁽¹⁾ nó nuair a thoitionn an duine i dtrácht lena atheiseachadadh chuig Ballstát eile.

Airteagal 13

Údarás lárnach agus cáipéisí tacaíochta a tharchur le facs

1.  Ainmneoidh gach Ballstát údarás lárnach nó, más riachtanach sin faoina chóras bunreachtúil, údaráis lárnacha a bheidh freagrach as iarrataí ar eiseachadadh agus na cáipéisí tacaíochta is gá maille le haon chomhfhreagras oifigiúil a bhaineann leis na hiarrataí ar eiseachadadh a tharchur agus a ghlacadh, mura bhforáiltear a mhalairt sa Choinbhinsiún seo.

2.  Sonróidh gach Ballstát, agus an fógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) á thabhairt aige, an t-údarás nó na húdaráis atá ainmnithe aige de bhun mhír 1 den Airteagal seo. Cuirfidh sé aon athrú a bhaineann leis an ainmniú sin in iúl don taiscí.

3.  Féadfar facs a úsáid chun an iarraidh ar eiseachadadh agus na cáipéisí dá dtagraítear i mír 1 a tharchur. Beidh meaisín facs chun cáipéisí den sórt sin a tharchur agus a ghlacadh ag gach údarás lárnach agus féachfaidh sé chuige go mbeidh sé ag obair go rianúil.

4.  D'fhonn barántúlacht agus rúndacht an tarchuir a áirithiú, déanfar feiste chripteagrafach a bheidh curtha ar mheaisín facs an údaráis lárnaigh a oibriú nuair a bheidh an trealamh sin á úsáid chun an tAirteagal seo a chur i bhfeidhm.

Rachaidh na Ballstáit i gcomhairle le chéile maidir leis na socruithe praiticiúla chun an tAirteagal seo a chur i bhfeidhm.

5.  D'fhonn barántúlacht na gcáipéisí eiseachadta a áirithiú, déanfaidh údarás lárnach an Bhallstáit iarrthaigh a dhearbhú ina iarraidh go ndeimhníonn sé go bhfreagraíonn na cáipéisí atá tarchurtha mar thacaíocht leis an iarraidh sin do na cáipéisí bunaidh agus tabharfaidh sé tuairisc ar uimhriú na leathanach. Má dhíospóideann an Ballstát iarrtha go bhfreagraíonn na cáipéisí do na bunleaganacha, beidh a údarás lárnach i dteideal a iarraidh ar údarás lárnach an Bhallstáit iarrthaigh na cáipéisí bunaidh nó cóip dhílis díobh a thabhairt ar aird laistigh de thréimhse réasúnach trí bhealaí na taidhleoireachta nó ar bhealach comhaontaithe ar bith eile.

Airteagal 14

Eolas breise

Tráth an fhógra dá dtagraítear in Airteagal 18 (2) a thabhairt nó tráth ar bith eile, féadfaidh gach Ballstát a dhearbhú gurb amhlaidh, ina chaidreamh leis na Ballstáit eile a bhfuil an dearbhú céanna déanta acu, go bhféadfaidh údaráis bhreithiúnacha nó údaráis inniúla eile na mBallstát sin, más iomchuí, eolas breise i gcomhréir le hAirteagal 13 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh nó Airteagal 12 de Chonradh Benelux a iarraidh go díreach ar a údaráis bhreithiúnacha nó údaráis inniúla eile atá freagrach as imeachtaí coiriúla i gcoinne an duine a n-iarrtar a eiseachadadh.

Sonróidh an Ballstát, agus an dearbhú sin á dhéanamh aige, na húdaráis bhreithiúnacha nó na húdaráis inniúla eile dá chuid atá údaraithe chun an t-eolas breise sin a tharchur agus a ghlacadh.

Airteagal 15

Fíordheimhniú

Beidh gach cáipéis agus gach cóip de cháipéis arna tharchur chun críocha eiseachadta díolmhaithe ón bhfíordheimhniú nó ó aon fhoirmiúlacht eile mura bhforáiltear a mhalairt go sainráite i bhforálacha an Choinbhinsiúin seo, an Choinbhinsiúin Eorpaigh um Eiseachadadh nó Chonradh Benelux. Sa chás deireanach sin, measfar na cóipeanna de cháipéisí a bheith fíordheimhnithe nuair a dheimhníonn na húdaráis bhreithiúnacha a d'eisigh an bunleagan nó an t-údarás lárnach dá dtagraítear in Airteagal 13 gur cóipeanna dílse iad.

Airteagal 16

Idirthuras

I gcás idirthurais, faoi na coinníollacha atá leagtha síos in Airteagal 21 den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh agus Airteagal 21 de Chonradh Benelux, trí chríoch Bhallstáit chuig Ballstát eile, beidh na forálacha seo a leanas infheidhme:

(a)  Caithfidh gur leor an fhaisnéis san iarraidh ar idirthuras chun gur féidir leis an mBallstát idirthurais an iarraidh a mheas agus na bearta srianta is gá a ghlacadh d'fhonn an t-idirthuras a fhorghníomhú maidir leis an duine atá á eiseachadadh.

Is leor an fhaisnéis seo a leanas chun na críche sin:

—  céannacht an duine atá á eiseachadadh,

—  barántas gabhála nó cáipéis eile a bhfuil an éifeacht dhlíthiúil chéanna aici nó breithiúnas infhorghníomhaithe a bheith ar marthain,

—  cineál agus tuairisc dhlíthiúil an chiona,

—  tuairisc ar na himthosca ina ndearnadh an cion, lena n-áirítear an dáta agus an áit;

(b)  Féadfar an iarraidh ar idirthuras agus an fhaisnéis dá bhforáiltear i bpointe (a) a sheoladh chuig an mBallstát idirthurais trí mhodh ar bith a fhágann taifead scríofa. Cuirfidh an Ballstát idirthurais a chinneadh in iúl tríd an modh céanna;

(c)  I gcás aeriompair gan stad sceidealta, má tharlaíonn tuirlingt neamhsceidealta, soláthróidh an Ballstát iarrthach an fhaisnéis dá bhforáiltear i bpointe (a) don Bhallstát idirthurais i dtrácht;

(d)  Faoi réir fhorálacha an Choinbhinsiúin seo, go háirithe Airteagail 3, 5, agus 7, leanfaidh forálacha Airteagal 21 (1), (2), (5) agus (6) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh agus Airteagal 21 de Chonradh Benelux de bheith infheidhme.

Airteagal 17

Forchoimeádais

Ní fhéadfar aon forchoimeádas a dhéanamh i leith an Choinbhinsiúin seo seachas na cinn dá bhforáiltear go sainráite ann.

Airteagal 18

Teacht i bhfeidhm

1.  Beidh an Coinbhinsiún seo faoi réir a ghlactha ag na Ballstáit i gcomhréir lena rialacha bunreachtúla faoi seach.

2.  Cuirfidh na Ballstáit in iúl d'Ardrúnaí Chomhairle an Aontais Eorpaigh go bhfuil na nósanna imeachta is gá faoina rialacha bunreachtúla faoi seach chun an Coinbhinsiún seo a ghlacadh comhlíonta acu.

3.  Tiocfaidh an Coinbhinsiún seo i bhfeidhm 90 lá tar éis don fhógra dá dtagraítear i mír 2 a bheith tugtha ag an Stát is Ballstát den Aontas Eorpach an tráth a ghlacfaidh an Chomhairle an Gníomh ag dréachtú an Choinbhinsiúin seo is déanaí a dhéanfaidh an beart sin.

4.  Go dtí go dtiocfaidh an Coinbhinsiún seo i bhfeidhm, féadfaidh aon Bhallstát, tráth an fhógra dá dtagraítear i mír 2 a thabhairt nó tráth ar bith eile, a dhearbhú go mbeidh an Coinbhinsiún seo infheidhme a mhéad a bhaineann leis ina chaidreamh leis na Ballstáit a mbeidh an dearbhú céanna déanta acu. Beidh éifeacht leis na dearbhuithe sin 90 lá tar éis dáta a dtaiscthe.

5.  Ní bheidh an Coinbhinsiún seo infheidhme ach ar iarrataí a dhéanfar tar éis an dáta ar a dtiocfaidh sé i bhfeidhm nó ar a gcuirfear i bhfeidhm é idir an Ballstát iarrtha agus an Ballstát iarrthach.

Airteagal 19

Aontachas Ballstát nua

1.  Beidh an Coinbhinsiún seo ar oscailt d'aontachas aon Stáit a thiocfaidh chun bheith ina Bhallstát den Aontas Eorpach.

2.  Is téacs údarásach téacs an Choinbhinsiúin seo i dteanga an Stáit aontaigh, arna dhréachtú ag Comhairle an Aontais Eorpaigh.

3.  Déanfar na hionstraimí aontachais a thaisceadh leis an taiscí.

4.  Tiocfaidh an Coinbhinsiún seo i bhfeidhm i leith aon Stáit a aontaíonn dó 90 lá tar éis dó a ionstraim aontachais a thaisceadh nó ar dháta an Choinbhinsiúin a theacht i bhfeidhm, mura mbeidh sé tagtha i bhfeidhm cheana tráth na tréimhse thuasluaite 90 lá a dhul in éag.

5.  I gcás nach mbeidh an Coinbhinsiún seo tagtha i bhfeidhm fós tráth a n-ionstraimí aontachais a thaisceadh, beidh forálacha Airteagal 18 (4) infheidhme ar na Ballstáit aontacha.

Airteagal 20

Taiscí

1.  Is é Ardrúnaí Chomhairle an Aontais Eorpaigh taiscí an Choinbhinsiúin seo.

2.  Foilseoidh an taiscí in Iris Oifigiúil na gComhphobal Eorpach faisnéis maidir leis an gCoinbhinsiún a ghlacadh agus aontachais leis, na dearbhuithe, na forchoimeádais agus gach fógra eile a bhaineann leis.

IARSCRÍBHINN

Dearbhú comhpháirteach maidir leis an gceart chun tearmainn

Dearbhaíonn na Ballstáit go bhfuil an Coinbhinsiún seo gan dochar don cheart chun tearmainn a mhéad atá sé aitheanta ag a mBunreachtanna faoi seach nó do na Ballstáit sin forálacha Choinbhinsiún an 28 Iúil 1951 maidir le Stádas Dídeanaithe, mar atá arna fhorlíonadh le Coinbhinsiún an 28 Meán Fómhair 1954 maidir le Stádas Daoine gan Stát agus le Prótacal an 31 Eanáir 1967 maidir le Stádas Dídeanaithe, a chur i bhfeidhm.

Dearbhú ón Danmhairg, ón bhFionlainn agus ón tSualainn maidir le hAirteagal 7 den Choinbhinsiún seo

Deimhníonn an Danmhairg, an Fhionlainn agus an tSualainn — mar a dúirt siad le linn na caibidlíochta i gcomhair a n-aontachais le Comhaontuithe Schengen — nach ndéanfaidh siad a ndearbhuithe faoi Airteagal 6 (1) den Choinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh a agairt mar fhoras, i leith na mBallstát eile a áirithíonn cóir chomhionann, chun eiseachadadh cónaitheoirí ó Stáit nach Stáit Nordacha iad a dhiúltú.

Dearbhú maidir leis an gcoincheap “Náisiúnaigh”

Tugann an Chomhairle dá haire gealltanas na mBallstát Coinbhinsiún Chomhairle na hEorpa an 21 Márta 1983 maidir le hAistriú Daoine faoi Phianbhreith a chur chun feidhme i leith náisiúnaigh gach Ballstáit de réir bhrí Airteagal 3 (4) den Choinbhinsiún sin.

Tá an gealltanas ó na Ballstáit atá luaite sa chéad mhír gan dochar do chur i bhfeidhm Airteagal 7 (2) den Choinbhinsiún seo.

Dearbhú ón nGréig maidir le hAirteagal 5

Léiríonn an Ghréig Airteagal 5 faoi threoir mhír 3 den Airteagal sin. Áirithíonn an léiriú sin go gcomhlíonfar coinníollacha Bhunreacht na Gréige:

— a thoirmisceann go sainráite eachtrannach a eiseachadadh atá á lorg toisc a ghníomhaíochtaí ar mhaithe leis an tsaoirse, agus

— a dhéanann idirdhealú idir cionta polaitiúla agus cionta dá ngairtear cionta measctha nach bhfuil na rialacha céanna infheidhme orthu agus atá ar chionta polaitiúla.

Dearbhú ón bPortaingéil maidir le heiseachadadh arna iarraidh i dtaca le cion is inphionóis le pianbhreith saoil nó ordú coinneála saoil

Tar éis di forchoimeádas maidir le Coinbhinsiún Eorpach um Eiseachadadh 1957 a dhéanamh á rá nach ndeonóidh sí eiseachadadh daoine a iarrfar i dtaca le cion is inphionóis le pianbhreith saoil nó ordú coinneá la saoil, dearbhaíonn an Phortaingéil, nuair a iarrtar eiseachadadh i dtaca le cion is inphionóis le pianbhreith saoil nó ordú coinneála saoil, nach ndeonóidh sí an t-eiseachadadh, i gcomhlíonadh fhorálacha ábhartha Bhunreacht Phoblacht na Portaingéile mar atá arna léiriú ag Cúirt Bhunreachta, ach amháin más leor dar léi na forchinntithe arna dtabhairt ag an mBallstát iarrthach go ndéanfaidh sé bearta trócaire a chur ar aghaidh, i gcomhréir lena dhlí agus lena chleachtas um pionóis a fhorghníomhú, a d'fhéadfadh an duine a n-iarrtar a eiseachadadh a bheith i dteideal a fháil.

Athdhearbhaíonn an Phortaingéil bailíocht na ngealltanas arna ndéanamh i gcomhaontuithe idirnáisiúnta láithreacha ar páirtí iontu í agus go háirithe in Airteagal 5 de Choinbhinsiún Aontachais na Portaingéile leis an gCoinbhinsiún chun Comhaontú Schengen a chur i bhfeidhm.

Dearbhú ón gComhairle maidir le feidhmiú an Choinbhinsiúin

Dearbhaíonn an Chomhairle:

(a)  go measann sí nach foláir:

— cur chun feidhme an Choinbhinsiúin seo,

— oibriú an Choinbhinsiúin seo nuair a bheidh sé tagtha i bhfeidhm,

— an chaoi atá ag na Ballstáit na forchoime ádais arna ndéanamh faoi chuimsiú an Choinbhinsiú in seo a leasú chun na coinníollacha don eiseachadadh a éascú nó na forchoimeá dais sin a tharraingt siar,

— oibriú ginearálta na nósanna imeachta eiseachadta idir na Ballstáit

a athbhreithniú go tráthrialta ar bhonn faisnéise arna soláthar ag na Ballstáit;

(b)  go mbreithneoidh sí, faoi cheann bliana tar éis don Choinbhinsiún seo a theacht i bhfeidhm, an cóir dlínse a thabhairt do Chúirt Bhreithiúnais na gComhphobal Eorpach.

¹ IO Uimh. C78 an 30.3.95, Ich. 1.

² IO Uimh. C313 an 23.10.96, Ich.11

¹IO Uimh. C78, 30.3.1995, lch. 1.